ΜΕ ΡΩΤΟΥΝ ΤΙ ΝΑ ΨΗΦΙΣΩ ΣΤΙΣ ΕΚΛΟΓΕΣ ΑΦΟΥ ΟΛΟΙ ΕΙΝΑΙ ΙΔΙΟΙ ? ΑΠΑΝΤΩ : ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΕΙΣΑΙ

Είστε τριμερή όντα κι όμως οι περισσότεροι άνθρωποι βιώνουν τον εαυτό τους μόνο ως σώμα. Ακόμα και τον νου τον ξεχνάτε μετά την ηλικία των 30. Κανείς δε διαβάζει πια. Κανείς δε γράφει. Κανείς δε διδάσκει. Κανείς δε μαθαίνει. Ο νους ξεχνιέται. Δεν τρέφεται. Δεν διευρύνεται.

Δεν μπαίνουν μέσα του νέα δεδομένα. Δεν βγαίνουν από μέσα του παρά ελάχιστα. Ο νους δεν “ταΐζεται”. Δεν αφυπνίζεται. Αποκοιμιέται, αμβλύνεται. Κάνετε ότι μπορείτε για να τον αποσυνδέσετε. Τηλεόραση, ταινίες, γλυκανάλατα βιβλία τσέπης. Ό,τι κι αν κάνεις, μη σκέφτεσαι, μη σκέφτεσαι, μη σκέφτεσαι!

Έτσι οι περισσότεροι άνθρωποι ζουν τη ζωή σε σωματικό επίπεδο. Τάισε το σώμα, ντύσε το σώμα, δώσε “πράγματα” στο σώμα. Οι περισσότεροι άνθρωποι δεν έχουν διαβάσει ένα καλό βιβλίο, εννοώ ένα βιβλίο από το οποίο μπορούν να μάθουν κάτι, εδώ και χρόνια. Μπορούν όμως να σου πουν το πρόγραμμα όλης της τηλεόρασης για όλη την εβδομάδα. Αυτό το βρίσκω αφάνταστα θλιβερό.

H αλήθεια είναι ότι οι περισσότεροι άνθρωποι δε θέλουν να μπουν στον κόπο να σκεφτούν. Εκλέγουν ηγέτες, υποστηρίζουν κυβερνήσεις, υιοθετούν θρησκείες που δεν απαιτούν ανεξάρτητη σκέψη: “Καν’ το μου εύκολο. Πες μου τι να κάνω”.

ΓΙΑΤΙ ΣΟΣΙΑΛΙΣΜΟΣ; TO KEIMENO ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΙΧΕ ΥΠΟΨΗ TOY O Γαπ............ ΑΛΛΑ ΟΥΤΕ ΝΑ ΤΟ ΔΙΑΒΑΣΕΙ ΔΕΝ ΘΑ ΜΠΟΡΟΥΣΕ ΣΤΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ

του Αλβέρτου Αϊνστάιν*

 

(…) Αναρίθμητες φωνές έχουν ισχυριστεί εδώ και καιρό ότι η ανθρώπινη κοινωνία περνάει κρίση, ότι η σταθερότητά της έχει κλονιστεί σοβαρά. Χαρακτηριστικό αυτής της κατάστασης είναι ότι τα άτομα νοιώθουν αδιάφορα ή ακόμα και εχθρικά απέναντι στην ομάδα, μικρή ή μεγάλη, στην οποία ανήκουν. Και για να κάνω σαφέστερο αυτό που εννοώ, ας μου επιτραπεί να θυμίσω μια προσωπική εμπειρία. Συζητούσα πρόσφατα με έναν έξυπνο και καλοπροαίρετο άνθρωπο την απειλή ενός ακόμα πολέμου, που κατά τη γνώμη μου, θα έθετε σε σοβαρό κίνδυνο την επιβίωση του ανθρώπινου είδους, και έκανα την παρατήρηση ότι μόνο μια υπερεθνική οργάνωση θα προσέφερε προστασία από αυτό τον κίνδυνο. Τότε ο επισκέπτης μου, πολύ ήρεμα και ψυχρά, μου είπε: «Γιατί είστε τόσο βαθιά αντίθετος στην εξαφάνιση της ανθρώπινης φυλής;»

Είμαι βέβαιος ότι μόλις πριν από έναν αιώνα κανείς δεν θα έλεγε κάτι τέτοιο με τόση ανεμελιά. Πρόκειται για μια δήλωση ενός ανθρώπου που προσπάθησε μάταια να βρει την εσωτερική του ισορροπία και έχασε λίγο ή πολύ κάθε ελπίδα να το πετύχει. Πρόκειται για την έκφραση της επώδυνης μοναξιάς και απομόνωσης από την οποία υποφέρουν τόσοι άνθρωποι στις μέρες μας.  Ποια είναι η αιτία; Υπάρχει διέξοδος;

 Είναι μεν εύκολο να μπαίνουν τέτοια ερωτήματα, αλλά είναι δύσκολο να απαντηθούν με μια κάποια σιγουριά. Θα το προσπαθήσω, όσο καλύτερα μπορώ, παρόλο που έχω πλήρη συνείδηση του γεγονότος ότι τα αισθήματα και οι προσπάθειές μας είναι συχνά αντιφατικές και ομιχλώδεις και ότι δεν μπορούν να εκφραστούν με απλές και εύκολες διατυπώσεις.

ΑΝΤΙ ΓΙΑ ΕΥΧΕΣ ΧΑΖΟΧΑΡΟΥΜΕΝΕΣ .....ΑΛΗΘΕΙΕΣ ΠΟΥ ΚΑΙΝΕ

Ο πατέρας Φιλόθεος Φάρος

Νέος 30 ετών, με πτυχία, άνεργος έρχεται να ζητήσει την συμβουλή σας ώστε να μπορέσει να σταθεί στα πόδια του. Τι του απαντάτε;

 Κοιτάξτε, υπάρχει η δυνατότητα να μην κάνεις τίποτα και να ζήσεις μια ζωή χαρισάμενη. Τι έγινε όμως με αυτό τον τρόπο ζωής; Θα σας εξηγήσω τι σημαίνει η λέξη προπονώ; Σημαίνει ότι πονάω προηγουμένως, ότι προετοιμάζομαι για τον πόνο που θα έρθει για την ουσιαστική προσπάθεια της ανάπτυξης. Το κίνητρο για την δημιουργία είναι η ανάγκη και ακούω ορισμένους γονείς να λένε, ‘μην λείψει τίποτα στα παιδιά μου’ και τους δίνουν χαρτζιλίκι πολύ περισσότερο από ένα διπλάσιο βασικό μισθό, άρα γιατί αυτός ο άνθρωπος να πάει να δουλέψει. 

ΕΣΥ ΤΙ ΙΣΤΟΡΙΑ ΘΑ ΨΗΦΙΣΕΙΣ

Οι πόλεις-κράτη στην αρχαία Ελλάδα κυβερνήθησαν με τρία πολιτεύματα, δημοκρατία, βασιλεία, ολιγαρχία, και με όποιο πολίτευμα κυβερνήθηκαν είχαν περιόδους δόξας (Χρυσός Αιώνας Περικλέους,  Θερμοπύλες  παγκόσμια οικουμενική πρωτοκαθεδρία στον Μέγα Αλέξανδρο κλπ). Στις 2 πρώτες δεκαετίες του 20ού αιώνα στην Ευρώπη είχαμε βασιλεία και δημοκρατία (αστική κοινοβουλευτική). Εμφανίστηκε το 1917 ο κομμουνισμός, αλλά μετά το 1920 και φασιστικά δικτατορικά καθεστώτα.

Η δημοκρατία επέτρεψε σε μερικά από αυτά να πάρουν την εξουσία, όπως συνέβη στην Ιταλία όπου οι φιλελεύθερες ελίτ υποστήριξαν τον σχηματισμό φασιστικής κυβέρνησης το 1922[1] αλλά και στη Γερμανία όπου ο Χίτλερ, που έλαβε το 1932 το 33,1 % των ψήφων, ορίστηκε το 1933 από τον πρόεδρο Paul von Hinderburg καγκελάριος (Zweiter Heltkrieg. Naumann, Gobel Verlagsgesellschaft/mbH Koln), γεγονός που οδήγησε τον αντικαγκελάριο von Papen να δηλώσει περιχαρής «τον προσλάβαμε».

Τις τελευταίες δεκαετίες του 20ού αιώνα, μετά την υπερίσχυση της αστικής δημοκρατίας επί του κομμουνισμού (διάλυση Σοβιετικής Ενωσης), αυτή επικράτησε καθολικά στην Ευρώπη. Η αστική δημοκρατία σε Ευρώπη και ΗΠΑ στηρίχτηκε διαχρονικά κυρίως σε 2 κόμματα (πυλώνες), ήτοι τους Συντηρητικούς Δημοκράτες και τους Σοσιαλιστές Δημοκράτες.

Πρωτογονισμός και «εποικοδόμημα - Του Χρήστου Γιανναρά

Εβδομάδα γιορτής των Χριστουγέννων και μια «σφυγμομέτρηση» της κοινής γνώμης για το γεγονός της γιορτής θα πρόσφερε, σίγουρα, πλούσιο υλικό κοινωνιογνωσίας. Ποιο ποσοστό του πληθυσμού σώζει ακόμα ίχνη «υπαρξιακού προβληματισμού», έχει ερωτήματα που μπορεί να επιφέρουν ρωγμές στην απανθρωπία της ιστορικο-υλιστικής μονοτροπίας των καιρών μας, ποιο ποσοστό εξακολουθεί να ανέχεται τα στερεότυπα μιας κατεστημένης «γιορτινής» κενολογίας.

Αντιπαλεύοντας τον «τρόπο» του «υπαρκτού σοσιαλισμού» οι κοινωνίες της «φιλελεύθερης οικονομίας» είχαν επιστρατεύσει ρομαντικά ρητορικά προσχήματα ιδεαλισμού. Εκρυβαν επιμελέστατα την κοινή καταγωγή καπιταλισμού και μαρξισμού από την ίδια μήτρα: τον Ιστορικό Υλισμό. Επινόησαν την ετικέτα της «χριστιανοδημοκρατίας» καλλιεργώντας με θαυμαστή αποτελεσματικότητα την ψευδαίσθηση ότι οι στυγνοί νόμοι της «ελευθερίας των αγορών» (νόμοι φυσικής επιλογής, επιβίωσης του ισχυροτέρου, άτεγκτης ανταγωνιστικότητας) μπορούν να συνταιριαστούν με έναν θρησκειοποιημένο Χριστιανισμό, ατομοκεντρικής, «πνευματικά» αιτιολογημένης, ωφελιμοθηρίας.

Η παράσταση κράτησε ώς τα τέλη της δεκαετίας του ’80. 

ΟΙ ΕΚΛΟΓΕΣ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΕΙΝΑΙ ΕΚΛΟΓΕΣ ΔΥΣΤΥΧΙΑΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΝΑΚΑΤΑΝΟΜΗ ΤΟΥ ΠΛΟΥΤΟΥ ΣΕ ΒΑΡΟΣ ΤΟΥ ΛΑΟΥ

ΙΔΙΟΙ ΟΛΟΙ ΤΟΥΣ ΖΟΥΝ ΑΙΩΝΕΣ, ΕΝΩ ΕΜΕΙΣ ΠΕΘΑΙΝΟΥΜΕ  ΚΑΙ ΚΑΤΑΣΤΡΕΦΟΥΝ ΤΟΝ ΤΟΠΟ, ΑΡΓΑ, ΜΕΘΟΔΙΚΑ , ΕΞΑΣΦΑΛΙΖΟΝΤΑΣ ΥΠΕΡΚΕΡΔΗ ΚΑΙ ΕΜΦΑΝΙΖΟΜΕΝΟΙ ΩΣ ΠΡΟΒΑΤΑ. ΞΥΠΝΑΤΕ ΓΙΔΙΑ ΚΑΙ ΘΥΜΗΘΕΙΤΕ ΤΟ ΒΟΣΚΟ ΠΟΥ ΣΑΣ ΣΚΟΤΩΝΕΙ.


 

Τη δεκαετία του ’80 διετέλεσε οικονομικός σύμβουλος του Ανδρέα και γενικός γραμματέας του υπουργείου Εμπορίου, Διοικητής της Ε.Τ.Β.Α, πρόεδρος της επιτροπής του Χρηματιστηρίου…κλπ

Η Φωτογραφία από τότε που έκλειναν deals : Εξαγορά της κρατικής ΕΤΒΑ από την Τράπεζα Πειραιώς (2002), Υπουργός Ανάπτυξης : Άκης Τσοχατζόπουλος, Διευθυντής Τράπεζας Πειραιώς : Μιχάλης Σάλλας

Το 1989 αποχωρεί από το δημόσιο και ιδρύει την «Ιδιωτική Επενδυτική» μπαίνοντας επικεφαλής ομάδας επιχειρηματιών. Η ίδια σχεδόν ομάδα πλαισιωμένη από τους Μπήτρο, Ηλιάδη, Δασκαλαντωνάκη (ξενοδοχειακός όμιλος), Βασιλάκη (Aegean), Φουρλή (Ikea, Intersport), Δασκαλόπουλο (Πρόεδρος ΣΕΒ), τον Δεκέμβρη του 1991 εκμεταλλεύονται τις αποκρατικοποιήσεις και αγοράζουν την τράπεζα Πειραιώς από την Εμπορική Τράπεζα.

Το 1997 στην ομάδα μπαίνει και ο Κων. Αγγελόπουλος (Χαλυβουργική…), ενώ το 1998 με την απορρόφηση της τράπεζας Κύπρου συμμετέχει κι ο όμιλος Βαρδινογιάννη.

Εγώ μόνο απλώς αναρωτιέμαι, πόσο ...φυτά έχουμε γίνει, πόσο ευκολόπιστοι, πόσο ηλίθιοι ή και γώ δε ξέρω τι άλλο. Πώς και με ποιά λογική εμπιστευτήκαμε ξανά τους ...απατεώνες να ξαναδιαχειριστούν τις τύχες μας (και σε αυτό κυριολεκτώ!) σε αυτήν την πλέον κρίσιμη για το έθνος και τη πατρίδα κατάσταση την οποία ζούμε. 

ΠΟΙΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ - ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΚΑΙ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΠΑΡΑΚΜΗ ΠΑΝΤΟΥ

Ουσιαστικο στοιχείο της Δημοκρατίας είναι η δικαιοσύνη. Ειναι πλέον ανάγκη να λογοδοτήσουν όσοι σχεδίασαν και εφαρμόζουν πολιτικές λιτότητας που πλήττουν θεμελίωδη δικαιώματα όχι μόνο στην Ελλαδα αλλά σε ολόκληρη την Ευρώπη.  Σε όποια θέση και αν βρίσκονται στον δημόσιο ειδικά τομέα. Πολιτικές περικοπών, αφανισμού μισθών και συντάξεων, υπέρμετρης φορολογικής επιβάρυνσης, απομοίωση εισοδημάτων και αξιών που προέκυψαν απο πολιτικές και εφαρμόσθηκαν εδώ και πέντε χρόνια απο Γενικούς ή Ειδικούς Γραμματείς Υπουργείων, Γενικούς Διευθυντές και Διοικητές Οργανισμών πρέπει να επαναξετασθούν και να αποδοθούν οι ευθύνες με βάση το Σύνταγμα. ΄Οπου διαπιστωθούν παραβάσεις να επιστραφούν οι μισθοί στο κράτος των εν λόγω προσώπων και να δημευθεί η προσωπική τους περιουσία μέχρι του ποσού της βλάβης που προκάλεσαν στον πλέον δυστυχισμένο λαό της Ευρώπης.

Η αποτυχία αιωρείται πάνω από το κράτος σαν μεγάλη λύπη

και στα μάτια των ανθρώπων αντανακλάται η αποτυχία .

Και στα μάτια των πεινασμένων φουντώνει ο θυμός.

Στις ψυχές των ανθρώπων τα σταφύλια της οργής γιομίζουν,

γιομίζουν και βαραίνουν για τον τρύγο

 

Τα Σταφύλια της Οργής " - John Steinbeck

 

 

To πολιτικό θέατρο στην Ελλάδα έχει φέρει κόπωση στους Έλληνες, ρίχνοντας ενα ολόκληρο λαό στα τάρταρα του συνεχούς δανεισμού και της εξαθλίωσης σύμφωνα πάντα  και με τον γερμανικό τύπο. ΄Αλλωστε κατα κόρον  έχει γραφεί ότι ο Τσίπρας είναι κίνδυνος για την Ελλάδα και την ευρωζώνη. O γερμανικός τύπος, μετά και το αποτέλεσμα της δεύτερης ψηφοφορίας στη Βουλή, προεξοφλεί ότι ο έλληνας πρωθυπουργός δεν θα μπορέσει να εξασφαλίσει τις απαιτούμενες ψήφους για την εκλογή νέου Προέδρου της Δημοκρατίας και υπό αυτή την έννοια έχει ξεκινήσει από τώρα ο δρόμος για πρόωρες κάλπες.
Ο σχολιαστής της Frankfurter Allgemeine Zeitung υποστηρίζει ότι το μέλλον της Ελλάδας κρέμεται από μια «μεταξωτή κλωστή», ενώ θεωρεί ανησυχητικό το ενδεχόμενο εκλογικής νίκης του ΣΥΡΙΖΑ. «Παίρνει εκδίκηση για το ότι η κυβέρνηση Σαμαρά έλεγε συνεχώς στον ελληνικό λαό ότι χρειάζονται μεταρρυθμίσεις και λιτότητα όχι επειδή είναι προς το καλό της Ελλάδας, αλλά επειδή το ήθελαν η ΕΕ και η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα», παρατηρεί ο σχολιαστής.

ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ ΑΝΑΣΤΑΣΗ......... ΤΗΝ ΑΛΛΗ ΔΕΥΤΕΡΑ ΦΕΥΓΟΥΝ - ΚΑΛΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ

Άπειρες

Θερμές Ευχές

για Χαρούμενα Χριστούγεννα

&

Mοναδική ευχή για την Νέα Χρονιά:

Nα πραγματοποιηθούν όλες,

μα όλες οι Ευχές σας!

ΟΤΑΝ Η ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΣΥΝΟΧΗ ΚΑΙ ΟΙ "ΠΑΝ-ΑΝΘΡΩΠΙΝΕΣ" ΠΡΟΤΕΡΑΙΟΤΗΤΕΣ ΔΕΝ ΑΠΟΤΕΛΟΥΝ ΚΟΙΝΗ ΑΞΙΑ, ΠΑΥΟΥΝ ΝΑ ΥΠΑΡΧΟΥΝ !

Εκπαίδευση Σαολίν στην αντι-βαρύτητα

Ένας καθηγητής εμφανίστηκε στην τάξη του με ένα μεγάλο χάρτινο κουτί.
Χωρίς να μιλήσει, πήρε από τη χάρτινη κούτα ένα άδειο γυάλινο βάζο και άρχισε να το γεμίζει με μικρές πέτρες. Οι μαθητές τον κοιτούσαν με απορία!
Όταν το βάζο δε χωρούσε άλλο, ρώτησε: ''Είναι γεμάτο το βάζο;'' και οι μαθητές απάντησαν: ''Ναι, είναι γεμάτο''

Αυτός χαμογέλασε και πάλι χωρίς να μιλήσει, πήρε από τη χάρτινη κούτα ένα σακουλάκι με μικρά βοτσαλάκια και άρχισε να γεμίζει το βάζο, το κούνησε λίγο και τα βοτσαλάκια κύλησαν και γέμισαν τα κενά μεταξύ των πετρών. Όταν το βάζο δε χωρούσε άλλο, ρώτησε: "Είναι γεμάτο το βάζο;", οι μαθητές γέλασαν και απάντησαν: "Ναι, είναι γεμάτο".
 
Αυτός χαμογέλασε και πήρε από τη χάρτινη κούτα ένα σακουλάκι με άμμο και άρχισε να την αδειάζει μέσα στο βάζο. Η άμμος χύθηκε και γέμισε όλα τα κενά μεταξύ των πετρών και των βοτσάλων. Όταν το βάζο δε χωρούσε άλλο, ρώτησε: "Είναι γεμάτο το βάζο;" και οι μαθητές δίστασαν για λίγο, αλλά απάντησαν: "Ναι, είναι γεμάτο"
 

ΚΡΟΠΟΤΚΙΝ - Η ΖΩΗ ΤΟΥ ΜΕΓΑΛΟΥ ΑΝΑΡΧΟ-ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΗ ΣΥΜΒΟΛΟ ΤΟΥ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΥ ΑΝΑΡΧΙΚΟΥ ΚΙΝΗΜΑΤΟΣ ΠΛΗΝ ΕΛΛΑΔΟΣ ΦΥΣΙΚΑ

Η Καταγωγή των Ειδών του Δαρβίνου έχει προκαλέσει μεγάλες διαμάχες. Η μεγαλύτερη από αυτές ήταν φυσικά της επιστήμης με τη θρησκεία. Ωστόσο και μέσα στους επιστημονικούς κόλπους θα υπήρχαν διαφωνίες. Ένα από τα πιο φλέγοντα θέματα ήταν αν η φύση ευνοούσε συνεργασίες ή ανταγωνιστικές συμπεριφορές, μια μάχη που μαίνεται ακόμα και σήμερα. Για σχεδόν 100 χρόνια, το μόνο άτομο που θα υπερασπιζόταν με τόσο πάθος τη μελέτη της εξέλιξης της συνεργασίας ήταν ο Πιοτρ Κροπότκιν.

Ο Πιοτρ Κροπότκιν ταξίδεψε στον κόσμο μιλώντας για την εξέλιξη της συνεργασίας τόσο στα ζώα όσο και στους ανθρώπους και την οποία ονόμασε «αμοιβαία βοήθεια». Φυλακίστηκε και εκδιώχθηκε από πολλές -αξιοσέβαστες χώρες της εποχής. Ο Lee Alan Dugatkin, συγγραφέας του "The Prince of Evolution: Peter Kropotkin's Adventures in Science and Politics", εξηγεί ότι ο Κροπότκιν δεν ήταν μόνο πρόσωπο της επιστήμης και της συνεργασίας, ήταν και το πρόσωπο του αναρχικού κινήματος. Για τον στοχαστή Πιοτρ, η συνεργασία ήταν η κυρίαρχη εξελικτική κινητήρια δύναμη κάθε κοινωνικής ζωής, από τα μικρόβια ως τον άνθρωπο.

"Oι κολεκτιβιστές πέφτουν σε ένα διπλό σφάλμα στα σχέδιά τους για την αναδόμηση της κοινωνίας. Ενώ κάνουν λόγο για την κατάργηση του καπιταλιστικού συστήματος σκοπεύουν απ την άλλη να διατηρήσουν δύο θεσμούς που αποτελούν καθαυτή τη βάση του συστήματος αυτού και οι οποίοι είναι η Κυβέρνηση των Αντιπροσώπων και το Μισθολογικό Σύστημα"

Ο Κροπότκιν ήταν Ρώσος πρίγκιπας. Ο δάσκαλός του, Poulain του δίδαξε τη γαλλική επανάσταση και έβαλε λαθραία τις αναρχικές ιδέες στο βασιλικής καταγωγής νοικοκυριό Κροπότκιν. Το 1854 όταν ήταν μόλις 12, ο Κροπότκιν θα αποποιηθεί τον τίτλο του, ωστόσο θα παραμείνει ένα παιδί με πολλά προνόμια. Μια συνάντηση άλλωστε που είχε με τον τσάρο Νικόλαο Ι σε ένα βασιλικό χορό, θα τον βοηθήχει χρόνια αργότερα να καταλήξει στην επίλεκτη στρατιωτική σχολή, το Σώμα των πριγκίπων. 

H ΚΑΤΑΧΤΗΣΗ ΤΟΥ ΨΩΜΙΟΥ

Στην "αναρχική βιβλιοθήκη"  δίπλα αριστερά μπορείτε να βρειτε αρκετά απο τα έργα του!

Στον κύκλο με την κιμωλία (ή αλλοιως στον κύκλο με τα ψέμματα)

Όταν η Τυραννία είναι Νόμος, η εξέγερση δεν είναι απλά ο τρόπος ζωής, που έχει το περισσότερο νόημα . Όπως διδάσκουν ο Αρμόδιος και ο Αριστογείτονας, γίνεται ΚΑΘΗΚΟΝ.

=======================================================================

Της Α. ΣΠΑΝΟΥ

O εμπαιγμός ήταν διπλός: οι ελληνικές κυβερνήσεις έκαναν πως εφαρμόζουν, η τρόικα έκανε πως ελέγχει, και ο καιρός περνούσε. 

Και οι δύο πλευρές συμφωνούσαν πως το ελληνικό πρόγραμμα  επιτυγχάνει , ενώ αποτύγχανε παταγωδώς στο πεδίο των διαρθρωτικών αλλαγών και των μεταρρυθμίσεων. Σχεδόν πέντε χρόνια γίνεται συζήτηση  για την κατάρρευση των ταμείων και το ι διάστημα δίνονται αφειδώς συντάξεις στα 53.

 

Η τρόικα, που σταθερά πιέζει για οδυνηρές παρεμβάσεις στο ασφαλιστικό, δεν έβαλε ποτέ  προαπαιτούμενο για την εκταμίευση κάποια  δόσης να καταργηθούν εδώ και τώρα οι προκλητικά πρόωρες συντάξεις. Σχεδόν πέντε χρόνια γίνεται συζήτηση για  την οργιώδη φοροδιαφυγή, αλλά ποτέ οι πιστωτές  δεν έβαλαν πραγματικά ως όρο συνέχισης της χρηματοδότησης,  την καταπολέμηση της στην πράξη. Οι διασταυρώσεις ανάμεσα στις καταθέσεις και τα δηλωμένα εισοδήματα γίνονται και γίνονται και γίνονται, οι θεσμικοί εταίροι και δανειστές φωνάζουν και απειλούν και εξοργίζονται, αλλά σε καμία φάση μέχρι τώρα δεν έδειξαν ότι πραγματικά το εννοούν.