ΕΜΕΙΣ ΚΑΙ Ο ΣΚΟΡΠΙΟΣ

Ένας μοναχός ζεν, διαλογιζόμενος στις όχθες ενός ρέματος, είδε ένα σκορπιό που είχε πέσει μέσα στο νερό και αποφάσισε να τον σώσει.
Όταν τον έπιασε, ο σκορπιός τον τσίμπησε.
Εξ αιτίας του πόνου, ο μοναχός άφησε πάλι τον σκορπιό ο οποίος έπεσε πάλι μέσα στο νερό.
Ο μοναχός προσπάθησε πάλι να τον βγάλει από το νερό αλλά ο σκορπιός τον τσίμπησε ξανά.
Ένας μαθητής που ήταν εκεί, πλησίασε τον μοναχό και τον ρώτησε:
"Με συγχωρείς δάσκαλε, κάθε φορά που προσπαθείτε να σώσετε τον σκορπιό, εκείνος σας τσιμπάει, γιατί συνεχίζετε;"
Ο μοναχός απάντησε:
"Η φύση του σκορπιού είναι να τσιμπάει αλλά αυτό δεν θα αλλάξει την δική μου εις το να βοηθήσω."
Πήρε, λοιπόν ένα φύλλο και έβγαλε έξω τον σκορπιό από το νερό και έτσι του έσωσε την ζωή...στην συνέχεια γύρισε προς τον μαθητή και του είπε:
"Μην αλλάξεις ποτέ την φύση σου εάν κάποιος σου κάνει κακό, απλά πάρε προφυλάξεις. Οι άνθρωποι είναι σχεδόν πάντα αχάριστοι για τα οφέλη που τους προσφέρετε, αλλά αυτός δεν είναι λόγος για να σταματήσετε να κάνετε το καλό,ούτε να εγκαταλείψετε την αγάπη που έχετε μέσα σας.
Οι μεν επιδιώκουν την ευτυχία, οι δε την δημιουργούν.
Να ανησυχείς περισσότερο για την δική σου συνείδηση παρά για την υπόληψη σου.
Γιατί η συνείδηση δείχνει εκείνο που είσαι και η υπόληψη δείχνει εκείνο που οι άλλοι σκέφτονται για σένα.
Όταν η ζωή σου παρουσιάζει χίλιους λόγους για να κλάψεις, εσύ δείξε πως έχεις χίλιους λόγους για να γελάσεις."

ΚΑΜΜΙΑ ΑΝΑΚΑΛΥΨΗ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΑΞΙΑ ΚΑΙ ΚΑΝΕΝΑ ΠΟΛΕΜΟ ΔΕΝ ΘΑ ΚΕΡΔΙΣΕΙΣ ΑΝ ΔΕΝ ΑΛΛΑΞΕΙΣ ΕΣΥ! ΜΗ ΡΩΤΑΣ ΤΟ ΠΩΣ. ΓΙΝΕ

Tου  Ιωάννη-Αλέξανδρου  Γαμπιεράκη - Νευροβιολόγου 

Ο Άνθρωπος πάντα ήταν ένα ιδανικό, μια κατασκευασμένη ιδέα και αντίληψη για εκείνο το ανέφικτο που δεν μπορεί να βιωθεί. Ο Άνθρωπος ποτέ δεν έγινε πράξη, έμεινε μια απόμακρη πράξη, ένα απόμακρο σενάριο, μια μελλοντική συνθήκη για εκείνους που θα έχουν την «τέλεια» συνθήκη, μια συνθήκη που προέρχεται από το έξω.
Ό,τι είναι Ανθρώπινο, είναι μια σειρά ιδεών, νοητικών κατασκευασμάτων και συμφωνιών. Οι εκλάμψεις του Ανθρώπινου- αυτού που είναι ανέφικτου δηλαδή- έχει επιτευχθεί μόνο από Άτομα, τα υπόλοιπα είναι για να συμφωνούμε και να διαφωνούμε για του ποίοι είμαστε ως Υπάρξεις. Αυτό που χαρακτηρίζει τον Άνθρωπο είναι μια Απόσπαση. Αυτή η απόσπαση έχει δύο προεκτάσεις: μια εξωτερική και μια εσωτερική.

Η εξωτερική απόσπαση έχει να κάνει με το γεγονός ότι ο Άνθρωπος έχει απολέσει την ικανότητα να αντιλαμβάνεται την σύνδεση του με το Σύμπαν. Η απόσπαση αυτή δημιουργεί το πρώτο κέλυφος του «Εγώ», μιας οντότητας που αγγίζει αλλά δεν νιώθει, βλέπει αλλά δεν αντιλαμβάνεται τις αποχρώσεις του φωτός και τα ενεργειακά νήματα που συνδέουν τα πάντα, τον άπειρο ωκεανό ενέργειας που κατακλύζει και διαμορφώνει εν τέλει την υλικότητα μας.

Η εσωτερική απόσπαση θωρακίζει ακόμα περισσότερο το «Εγώ» και διαμορφώνει την ατομικότητα ως μια αποσπασμένη οντότητα επί του συνόλου. Με την εσωτερική απόσπαση, ο άνθρωπος αποκόπτεται εντελώς τόσο από την κατανόηση του Κόσμου όσο και από την κατανόηση του Εσωτερικού του Κόσμου. Δημιουργεί ένα κλειστό εύρος κατανόησης του Εαυτού και του ρόλου που έχει στον κόσμο, διαμορφωμένο εξ ολοκλήρου από νοητικές αναπαραστάσεις, δόγματα και πιστεύω που δεν του ανήκουν.
Η διπλή απόσπαση δημιουργεί ασθένεια, απομόνωση και μοναξιά. Ένα δυσλειτουργικό κύκλωμα που ούτε δίνει, ούτε παίρνει. Οι δίοδοι αποκόπτονται και ο άνθρωπος γίνεται ένα ον που δεν μπορεί να αντιληφθεί την τεράστια ενέργεια που τον περιβάλλει, ούτε έχει την ικανότητα να ευχαριστήσει και να νιώσει ευγνώμων για τη συνείδηση του κοσμικού μέσα από την σφαιρική και ολιστική λειτουργία του σύμπαντος των κυττάρων που φέρει μέσα του.

ΠΟΤΕ ΤΩΝ ΠΟΤΩΝ ΔΕΝ ΘΑ ΠΑΡΕΙΣ ΣΥΝΤΑΞΗ ΜΕ ΤΑ ΜΝΗΜΟΝΙΑ ή ΚΑΙ ΑΝ ΠΑΡΕΙΣ ΘΑ ΠΕΘΑΝΕΙΣ ΣΤΟΝ ΠΡΩΤΟ ΧΡΟΝΟ ΛΗΨΗΣ......

ΕΓΚΥΚΛΙΟΣ

Σοκ στις συντάξεις: Παράθυρο για νέα αύξηση στα όρια ηλικίας πέραν των 67 ετών

Εκδόθηκε από το υπουργείο Εργασίας, η πρώτη εγκύκλιος σε σχέση με το ασφαλιστικό, σύμφωνα με τις υποχρεώσεις που απορρέουν από το μνημόνιο. Στην εγκύκλιο αναφέρονται οι μεταβολές στα καταβαλλόμενα ποσά σύνταξης λόγω γήρατος για όσους συνταξιοδοτούνται από 1.7.2015 και μετά, καθώς και στα όρια ηλικίας, όπως προβλέπονται από το μνημόνιο.
Σταδιακά αυξάνονται τα όρια ηλικίας πλήρους και μειωμένης συνταξιοδότησης, έτσι ώστε το όριο ηλικίας συνταξιοδότησης για πλήρη σύνταξη από 01.01.2022 να είναι το 62ο έτος της ηλικίας (με 12.000 ημέρες ασφάλισης ή 40 έτη) και το 67ο έτος της ηλικίας (με 15 έτη ή 4.500 ημέρες ασφάλισης).

Δηλαδή παραμένει “ανοικτό” το “παράθυρο” για αύξηση, πάνω από τα 67, του γενικού ορίου ηλικίας συνταξιοδότησης από το 2021, ανάλογα με την μεταβολή του προσδόκιμου ζωής. Επιπλέον, προβλέπεται ως όριο ηλικίας συνταξιοδότησης για θεμελίωση συνταξιοδοτικού δικαιώματος μειωμένης σύνταξης λόγω γήρατος, όπου αυτή προβλέπεται για όλους τους ασφαλισμένους το 62ο έτος της ηλικίας με 4.500 ημέρες ή 15 έτη ασφάλισης. Στις περιπτώσεις που δεν έχει θεμελιωθεί δικαίωμα πλήρους ή μειωμένης σύνταξης, τα όρια ηλικίας αυξάνονται σταδιακά έως την 1/1/2022 με την επιφύλαξη των διατάξεων της παραγράφου 3 του άρθρου 11 του ν.3863/2010 (115, Α΄), σύμφωνα με τους πίνακες του άρθρου αυτού.