Η απόδειξη της μεγάλης κοροϊδίας του ΟΠΑΠ. 300 εκ. o ετησιος τζίρος!

O στόχος του Joker δεν ειναι  φυσικα οι επαγγελματιες παιχτες, αλλα ο απλός λαός που φοβισμένος απο την οικονομικη κατασταση, πρέπει να  παιζει συνεχως. 

Θέλουν πολλοι πελάτες που παίζουν πολλά λεφτα.

Στο όλο κόλπο μπαινουν φυσικα και τα ΜΜΕ. Δειτε το παρακατω Video για να καταλάβετε.........και μετα τρεχτε να παίξετε αφοβα.......

https://www.youtube.com/watch?v=a0P_bJgmKaA

Κλονίζεται η Ιταλία…χάος στην Ελλάδα, καταρρέει η τουρκική λίρα, χάος στην Ελλάδα…γιατί η Ελλάδα είναι ο μόνιμα χαμένος;

Ένα περίεργο φαινόμενο βρίσκεται σε εξέλιξη το τελευταίο διάστημα που χρήζει πολύ μεγάλης προσοχής. 

Κλονίζεται η Ιταλία μια
ώριμη αγορά του ευρώ, οι αποδόσεις των ομολόγων εκτοξεύονται έως 3,36% εσχάτως έχουν υποχωρήσει στο 3,1% και αμέσως ακολουθεί η Ελλάδα αναλογικά. 

Χάος σημειώνεται στην Ιταλία…χάος σημειώνεται και στην Ελλάδα. 

Η Ιταλία και η Ελλάδα έχουν δύο κοινά και δύο σημαντικές διαφορές. 

Η Ιταλία ανήκει στο ευρώ όπως και η Ελλάδα ενώ και οι δύο χώρες έχουν πρόβλημα χρέους και τραπεζών.

Οι διαφορές τους όμως είναι ότι η Ιταλία είναι μια ισχυρή οικονομία και ταυτόχρονα η Ιταλία είναι ώριμη οικονομία και η Ελλάδα αναδυόμενη. 

Oταν δυσκολευουν τα πραγματα αρχίζει η εκπαίδευση......

         Aρθρο για τη Ναόμι Κλάιν  στο ΒΗΜΑ (02/10/2010), όπου  γράφει μεταξύ άλλων:

«Παρακολουθώ από πολύ κοντά την ελληνική κρίση και φυσικά την παρέμβαση της τρόικας του ΔΝΤ, της Ευρωπαϊκής Ενωσης και της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας» λέει στη συνέντευξη που παραχώρησε στο «Βήμα» η κυρία Κλάιν. «Αυτό που με εντυπωσίασε» σημειώνει, «ιδιαίτερα στην αρχή της κρίσης, ήταν ότι οι Ελληνες αντιστάθηκαν στα όσα πήγαιναν να τους επιβληθούν. Οταν μάλιστα και στις Ηνωμένες Πολιτείες είχαμε την κρίση με τις τράπεζες, επεσήμαινα το γεγονός αυτό σε αμερικανούς συνομιλητές μου».

Μετά βέβαια το κλίμα σταδιακά άλλαξε. «Οταν τα πράγματα δυσκόλεψαν, άρχισε η "εκπαίδευση". Κατ' αρχάς, το ΔΝΤ διέγνωσε ότι είστε άρρωστοι, ότι ο χαρακτήρας των Ελλήνων είναι άρρωστος. Και τώρα σας εκπαιδεύουν να αισθάνεστε ένοχοι γι αυτό που είστε. Πρόκειται για μια τακτική κοινωνικής παθολογίας, η οποία δεν περιορίζεται στην Ελλάδα. Επεκτείνεται και στις υπόλοιπες χώρες του μεσογειακού Νότου». «Πρόκειται» τονίζει η γνωστή συγγραφέας «για μια κλασική περίπτωση όπου οι κυβερνήσεις βρίσκουν το κατάλληλο άλλοθι. Αφού εμείς είμαστε ανίκανοι να τα καταφέρουμε μόνοι μας, ας φέρουμε κάποιους άλλους να το κάνουν για εμάς».

Κατά μία έννοια, «η περίπτωση της Ελλάδας είναι εμβληματική. Στην πορεία, ο στόχος από την παρέμβαση της τρόικας άλλαξε» υπογραμμίζει. «Αν το δει κανείς σε παγκόσμιο επίπεδο, δεν μιλάμε πλέον απλώς για την ιδιωτικοποίηση μεγάλων τομέων της οικονομίας. O σκοπός είναι η απενοχοποίηση των τραπεζών, η μεταφορά του βάρους της αποτυχίας από τους ώμους των ελίτ σε εκείνους των απλών ανθρώπων» λέει η κυρία Κλάιν.

Οι βιομηχανίες χάλυβα ξεκίνησαν τον Β’ Παγκόσμιο πόλεμο, ίσως ξεκινάνε και τον τρίτο!…

Του Κ. Βέργου 

Στις παραμονές του B’ παγκοσμίου πολέμου, οι σιδηροβιομηχανίες και οι βιομηχανίες πολέμου λειτουργούσαν κυρίως με τις κρατικές παραγγελίες της xιτλερικής Γερμανίας. Σήμερα, οι σιδηροβιομηχανίες της Κεντρικής Ευρώπης δεν προσπαθούν να προσεταιριστούν απλά το κρατικό ταμείο, αλλά να απαγορεύσουν την πρόσβαση και των ανταγωνιστών στις αγορές!

Επτά χώρες, περιλαμβανομένης της Γερμανίας, ζητάνε από την Ευρωπαϊκή Ένωση να δημιουργήσει προστατευτισμό για τα ευρωμονοπώλια σιδήρου, σταματώντας τεχνητά τις εισαγωγές από Ρωσία και Κίνα

Αυτό όμως θα μπορούσε να είναι μια εξέλιξη προς τη σωστή κατεύθυνση, ή αποτελεί μία δυσάρεστη εξέλιξη που απειλεί την ίδια τη φύση του ευρωπαϊκού καπιταλισμού, και μοιραία οδηγεί σε κατάρρευση τις χρηματιστηριακές αγορές;

Η προστασία κλάδων, με πολλά «εισαγωγικά», θα μπορούσε να χαρακτηριστεί και ως «αποδεκτή εξέλιξη», αν η Ευρωπαϊκή Ένωση ήταν μια οικονομική ζώνη υπανάπτυκτων χωρών που προσπαθούν να διασφαλίσουν την εγχώρια ανάπτυξη πρωτοποριακών κλάδων.

Πώς οι βλάκες κυριαρχούν στην πολιτική σκηνή

Άρθρο του αειθαλούς Γ. Μαρίνου στο ΒΗΜΑ  

Είναι η εθελοδουλία το κυρίαρχο χαρακτηριστικό των μαζών, όπως υποστηρίζει ο γάλλος διανοούμενος Ετιέν ντε λα Μποεσί; Στη σχετική αναφορά μας την προηγούμενη Κυριακή στη σειρά των θερινών άρθρων μας έρχεται να δώσει μιαν άλλη, πιο πειστική αλλά και πολύ απογοητευτική απάντηση ο ξεχωριστός Έλληνας κοινωνιολόγος Ευάγγελος Λεμπέσης με ένα δοκίμιό του υπό τον τίτλο «Η τεράστια κοινωνική σημασία των βλακών εν τω συγχρόνω βίω» που δημοσιεύθηκε στην Εφημερίδα Ελλήνων Νομικών (Σεπτέμβριος 1941). 

Ο Λεμπέσης τάραξε τα νερά της διανόησης της εποχής του υποστηρίζοντας τα εξής: Η μεγάλη πλειονότητα των ανθρώπων απαρτίζεται από βλάκες, οι οποίοι όμως έχουν τον αναγκαίο νου για να αντιλαμβάνονται τη διανοητική τους ανεπάρκεια. Γι' αυτό και συνασπίζονται βάσει της αρχής της ελάχιστης προσπάθειας δημιουργώντας κλίκες για την αντιμετώπιση ισχυρότερων δυνάμεων στο πρόσωπο των λίγων ή του ενός. Η αγελοποίησή τους προκύπτει από τον δικαιολογημένο πανικό από τον οποίο κατατρύχονται. Και το κακό είναι ότι «η λεγεών των βλακών ωθείται ακατανικήτως προς την αγέλην και προς τας πάσης φύσεως οργανώσεις. Ούτω υφίσταται ακατανίκητον την έλξιν προς τας παντός είδους αγελέας αντιατομιστικάς και ομαδοποιητικάς θεωρίας, από τους πάσης φύσεως παρεμβατισμούς μέχρι του Σοσιαλισμού και του Κομμουνισμού. Ο βλαξ υπουργός», παρατηρεί ο Λεμπέσης, «ο αγόμενος και φερόμενος από τους υπαλλήλους του και τα μέλη του εργατικού σωματείου, τα οποία εκμεταλλεύεται ο πονηρός εργατοκάπηλος, αποτελούν δύο αντίθετα παραδείγματα του γεγονότος ότι η βλακεία δεν έχει ταξική πατρίδα».Πάντως είναι παρήγορη η διαπίστωση του συγγραφέα ότι άνευ βλακών δεν θα υπήρχε εκμετάλλευση, αλλά και άνευ εκμετάλλευσης δεν θα υπήρχε πολιτισμός! 

Ας σημειωθεί ότι πολύ πριν από τον Λεμπέση τη βλακεία των μαζών είχε αξιολογήσει ο καρδινάλιος Μαζαρίνος (πρωθυπουργός του Λουδοβίκου ΙΔ΄ της Γαλλίας), ο οποίος είχε διατυπώσει κανόνες επιτυχούς διοίκησης πολύ ρεαλιστικότερους από εκείνους του διασημότερου για τον πολιτικό κυνισμό του Μακιαβέλι. «Δίνε δώρα, και μάλιστα δώρα που δεν στοιχίζουν τίποτα, π.χ. προνόμια και θέσεις», συνιστούσε ο Μαζαρίνος, «ή αν δεν μπορείς αυτό, δίνε υποσχέσεις. Γιατί η υπόσχεση είναι ένας τρόπος να μη δίνεις τίποτα και να εξαγοράζεις τους ανθρώπους με ωραία λόγια. Αν θες την εύνοια του λαού, τάξε του υλικά οφέλη, γιατί αυτά τον συγκινούν περισσότερο. Οχι οι τιμές και οι δόξες. Να είσαι πάντα ο συνήγορος των αρετών του και να μην αντιστέκεσαι σε ό,τι του αρέσει».

Θα έλεγε κανείς ότι τις πολιτικές παρακαταθήκες του σατανικού Γάλλου καρδιναλίου έχουν μελετήσει και κάνει οδηγό πολιτικής συμπεριφοράς οι περισσότεροι πολιτικοί μας, με εκτός συναγωνισμού τον πρωθυπουργό Αλέξη Τσίπρα. Ακριβώς γιατί όχι μόνο μοιράζει θέσεις, προνόμια και υποσχέσεις, αλλά και γιατί αποδεικνύεται ότι έχει ασκηθεί στο να παίζει θέατρο, συμμορφούμενος με την υπόδειξη του Μαζαρίνου «να μην αποκαλύπτει σε κανέναν τα πραγματικά του αισθήματα φτιασιδώνοντας την καρδιά του, όσο και το πρόσωπό του, τους τόνους της φωνής του όσο και τις λέξεις του». Υποδειγματικός μαθητής του Μαζαρίνου ο Αλέξης Τσίπρας, ακόμα και αν δεν έχει διαβάσει το εγκόλπιό του.