Σάββατο 3 Μαΐου 2014

ΑΓΑΠΗΣΑ ΕΝΑ ΤΡΑΠΕΖΙΤΗ.... ΑΛΛΑ ΕΚΕΙΝΟΣ ΜΕ ΠΟΥΛΗΣΕ ΓΙΑ ΜΕΡΙΚΑ ΕΥΡΩ........ηθικοπλαστικον ηλαρωτραγογράφημα




Κάποια ημέρα, ο ήρωας μας   κάθεται και καταγράφει σ' ένα χαρτί τα μηνιαία έξοδα  της φαμίλιας του. 
Αθροίζει τις δαπάνες για σούπερ μάρκετ  για βενζίνη, για φως, νερό, τηλέφωνο, τα έξοδα του παιδιού    και της γυναίκας και διαπιστώνει ότι για όλα αυτά χρειάζεται 1.400 € το μήνα. Δίπλα γράφει τις καθαρές αποδοχές  του 1.500 €. 
Περιχαρής φωνάζει τη σύζυγο του (ελληνικός λαός ) και της ανακοινώνει ότι ο οικογενειακός προϋπολογισμός τους  έχει πρωτογενές πλεόνασμα 100 € το μήνα και μάλιστα της προτείνει να οργανώσουν και ένα πάρτι με συγγενείς και φίλους για να το γιορτάσουν. 
Καχύποπτη  η γυναίκα ( όπως όλες και καλά κάνουν)  ζητάει περισσότερες διευκρινίσεις και τότε ο σύζυγος  ομολογεί ότι στους υπολογισμούς του δε συμπεριέλαβε τη δόση του στεγαστικού δανείου 700 € το μήνα (τα χρεολύσια  για το Δημόσιο Χρέος) και τη δόση προς την εφορία  120 € το μήνα (τόκοι του Δημόσιου Χρέους). 
Όταν η σύζυγος  ρωτάει που θα βρούμε αυτά τα επιπλέον 820 € το μήνα εκείνος της δίνει την αφοπλιστική απάντηση: κάποιος θα βρεθεί να μας δανείσει αν βάλουμε δεύτερη προσημείωση  στο σπίτι (ιδιωτικοποιήσεις) και εγγύηση το αυτοκίνητο (εκχώρηση ορυκτού πλούτου). Έξαλλη η γυναίκα αρνείται  να κάνει το πάρτι. 
Ο αδιόρθωτος σύζυγος σκέφτεται προς  στιγμήν να της μιλήσει για το "κυκλικά διορθωμένο πρωτογενές αποτέλεσμα"(!) που είχε ακούσει να αναφέρει o Υπουργός Εθνικής Οικονομίας σε μια συνέντευξη του, αλλά εγκαταλείπει την προσπάθεια φοβούμενος μη φάει καμιά κατσαρόλα στο κεφάλι! Επιμένει όμως να το γιορτάσει και καλεί  μερικούς συναδέλφους του από την εταιρεία που εργάζεται (Μέρκελ, Σόιμπλε, Όλι Ρεν, Λαγκάρντ) να τους κάνει το  τραπέζι σε μια ταβέρνα (Φρανκφούρτη)». Eδω τελειώνει  η μικρή μας ιστορία……            (και αρχίζει η δική σας μακαάκες)
Απο το βιβλίο του Ν. Ιγγλέση : Επιστροφή στη Δραχμή - εκδόσεις Λιβάνη 2014



Δήλωση του Αβραάμ Λίνκολν κατά την διάρκεια του Αμερικανικού Εμφύλιου Πολέμου: «Έχω δυο μεγάλους εχθρούς. Το στρατό των Νοτίων μπροστά μου και το στρατό των τραπεζιτών πίσω μου. Από τους δυο αυτούς εχθρούς ο χειρότερος είναι ο πίσω μου».

Πότε έκανε αυτή τη δήλωση ο Λίνκολν; 


Όταν κατά τη διάρκεια του Εμφύλιου οι τραπεζίτες που δάνειζαν το κράτος με 24% τόκο προσπάθησαν να τον αναγκάσουν να τους δίνει τόκο 36%. 

Και για την ιστορία: Οι δολοφόνοι και του Λίνκολν (John Wilkes Booth) και του Κένεντι (Lee Harvey Oswald) δολοφονήθηκαν και οι δυο πριν προλάβουν να δικαστούν............!

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Η νέα παγκοσμιοποίηση έχει τα χρώματα της Κίνας

H αναβίωση του νέου δρόμου του μεταξιού-  2018- της Μαρίας Νεγρεπόντη-Δελιβάνη Εισαγωγή Η παγκοσμιοποίηση δυτικών προδιαγραφών, ...