ΜΑΘΗΤΕΣ ΑΚΡΙΒΩΝ ΣΧΟΛΕΙΩΝ ΚΑΙ ΜΕΘΟΔΙΚΗ ΕΞΑΘΛΙΩΣΗ ΔΗΜΟΣΙΩΝ ΦΟΡΕΩΝ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΤΗΣ ΦΤΩΧΕΙΑΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΥΠΟΤΑΓΗΣ

Σήμερα στην Ελλάδα  υπάρχουν τάξεις και άτομα, τα οποία στερούνται των μέ­σων παραγωγής και συνεπώς εξαρτώνται από εκείνον που μο­νοπωλεί αυτά τα μέσα. 

Το λεγόμενο δημοκρατικό καθεστώς δεν μπορεί  και μόνο για τον λόγο αυτό  να είναι παρά ένα ψέμα, προκειμένου να εξαπατεί­ται και να καθίσταται ευπειθής η μάζα των κυβερνωμένων μέσω της επίφασης μιας υποτιθέμενης κυριαρχίας, ούτως ώστε να σώζεται και να διατηρείται σταθερή η κυριαρχία των προνομιούχων και των κυρίαρχων τάξεων.

Τέτοια ήταν, είναι και θα είναι πάντοτε η "δημοκρατία" στο καπιταλιστικό καθεστώς, ο­ποιαδήποτε μορφή κι αν παίρνει, από τη συνταγματική μοναρ­χική κυβέρνηση μέχρι την υποτίθεται άμεση διακυβέρνηση.

Η δημοκρατία ως μια πραγματική κυβέρνηση του λαού δεν μπορεί να υπάρχει παρά μονάχα σε ένα σοσιαλιστικό καθε­στώς, στο οποίο, καθώς θα έχουν κοινωνικοποιηθεί τα μέσα της παραγωγής και της ζωής, το δικαίωμα του καθενός να πα­ρεμβαίνει στη διεύθυνση των δημόσιων υποθέσεων θα έχει ως βάση και εγγύηση την οικονομική ανεξαρτησία των πάντων. 

Ποτέ στο παρελθόν δημόσιοι οργανισμοί και φορείς στην χώρα μας δεν διοικήθηκαν με τέτοιο φασιστικό και επικίνδυνο τρόπο, απο τόση πληθώρα καλοπληρωμένων  "γερμανοτσολιάδων"  και ανίκανων εκ του αποτελέσματος αναλώσιμων managers  και βαθμοφόρων στελεχών, "βραχιόνων" της εκάστοτε εξουσίας. 

Δίχως καμμια αξιολόγηση των όποιων πολιτικών αποφάσεων, εκτελούν υποτιθέμενες ενίοτε αντισυνταγματικές διαταγές και εγκυκλίους, στοιβάζοντας σε "νομικά τερτίπια" όλες τις κατηγορίες των "δυστυχισμένων" υφισταμένων τους, αλλά  και την ίδια την κοινωνία κατ΄ επέκταση. 

Εσιπράττοντας τον μισθουλάκο  τους  βρίσκονται  έξω απο οποιαδήποτε οργανωμένο σύστημα αξιολόγησης που εφαρμόζει βίαια το αρμόδιο Υπουργείο Διοικητικής Μεταρρύθμισης και χαίρουν εμπιστοσύνης των οργάνων της εξουσίας. Δεν διστάζουν να διαιρούν και να προπαγανδίσουν τον φόβο και την υποταγή, σε αγαστή συνεργασία με τους "υπαρχοντες" συνδικαλιστές.

Η μετατροπή ολόκληρων τμημάτων του ΟΑΕΔ ή του ΙΚΑ  σε προγραμματισμένη βιομηχανία κοινωνικής ενσωμάτωσης προιόντων ανακούφισης, μαρτυρεί απο μόνη της τις αδυναμίες ενός ολόκληρου συστήματος. Κανένας δεν μπορεί να σωθεί απο τους ίδιους ανθρώπους που οδήγησαν τους δημόσιους φορείς και οργανισμούς, στα σημερινά χάλια.

Και απ΄έξω βρίσκονται ουρές ανέργων που περιμένουν να μπούν μέσα. Τα δικά μας παιδιά. Κοντά τους και ο ιδιωτικός τομέας με την ελπίδα να βουτήξει κανένα κομμάτι διαγωνισμού ή προμήθειας. Η ιστορία επαναλαμβάνεται ξανά και ξανά. 

ΜΗΤΕΡΕΣ ΘΗΛΑΖΟΥΝ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΤΟΥΣ ΜΠΡΟΣΤΑ ΣΤΟ
ΔΗΜΑΡΧΕΙΟ ΘΕΣ/ΚΗΣ ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΟΜΕΝΕΣ ΓΙΑ ΤΟ ΚΛΕΊΣΙΜΟ
ΤΩΝ ΠΑΙΔΙΚΩΝ ΣΤΑΘΜΏΝ ΤΗΣ ΠΟΛΗΣ 

Καμιά ελπίδα λοιπόν, ενόσω δεν υπάρχει αντίσταση,  αφού όλοι υποταγμένοι στην "ατομική ανάγκη" προσαρμόζονται και "ευπειθώς αναφέρουν". 

Που είναι η συμπαράσταση στην συνεχιζόμενη για  9η εβδομάδα  απεργία των εργαζομένων  στα Πανεπιστήμια της Πάτρας και της Αθήνας και στο ΕΜ Πολυτεχνείο? 

Η "κιβωτός του ΝΟ" δεν υπάρχει. Δεν είναι κρυφό ότι πολλοί μαθητές ακριβών ιδιωτικών σχολείων στην Ελλάδα,  πήγαιναν με οργανωμένα γκρούπ να δούν τους εξαθλιωμένους, ως μέρος του εκπαιδευτικού τους προγράμματος. 

Η τυρρανία της χώρας θα κρατήσει χρόνια.

Ότι και αν γίνει θα γίνει απίστευτα γρήγορα. Είμαστε όλοι αυτουργοί του κακού που έρχεται.

Αυτοπροσδιοριστείτε κόντρα στην μάζα.

Δράση κοινωνιοκεντρική. Εμπιστευτείτε τις αισθήσεις σας.

Δεν είμαστε μηχανές – υποζύγια. 

Είμαστε η  δύναμη που ενώνει τον κόσμο. Οι πολιτικοί και ο 

καπιταλισμός  και τώρα είπε τα ίδια ψέματα. 

Είπαν θα ελευθερώσουν τον κόσμο, αλλά μας έκανα δούλους.

Ανάπτυξη και ασφάλεια (ζωής) ποτέ δεν συμβαδίζουν στην κοινωνία. 

Αύριο θάναι η σειρά σου να γίνεις εξαθλιωμένος πολίτης. 

Σήμερα βάζεις τις βάσεις με την αδιαφορία και την απάθειά σου. Και πάνω απο όλα : 

" Νάσαι ειλικρινής με τον εαυτό σου , όπως η νύχτα ακολουθεί την μέρα" Σαίξπηρ