Σήμερα ο Παύλος , αύριο εσύ, το δικό σου παιδί.
Ναι σ εσένα το λέω άνθρωπε που κοιτάς την οθόνη της τηλεόρασης και νομίζεις πως αυτή η βία δεν θα σε αγγίξει.
Σ εσένα το λέω βιοπαλαιστή άνθρωπε, που ζεις στο Κερατσίνι, στο Πέραμα, στα Πατήσια, στη Ν.Ιωνία , στην Τούμπα, στην Κρήτη, που άφησες τους φασίστες να νομιμοποιηθούν με την ψήφο σου. Να γίνουν δένδρα απο βάτα και να ψηλώσουν.
Το λέω, ακόμα, και σ εσένα που στη φθαρμένη πολυτέλεια ζεις της παρακμής των περασμένων χρόνων με τα ψηλά σπίτια και τ ακριβά αυτοκίνητα.
Το λέω σε όλους μας να το ακούσουμε, να το σκεφτούμε, να το πιστέψουμε.
Αφήσαμε το Φασισμό να ανδρωθεί μέσα απο την απογοήτευση που νιώσαμε στο χάλασμα της βολής μας, στη μείωση του μισθού μας, στην εξαθλίωση μας.
Ο Γρηγόρης έγινε Σάκης κι ο Σάκης Αλέκος.
Σήμερα είναι ο Παύλος που το μαχαίρι της σβάστιγας ήρθε να χωθεί στην καρδιά του.
Αύριο ποιό όνομα θα έχει; Σκέψου, λογίσου....
Στο όνομα της καθαρότητας του έθνους γίνονται φονικά κι αν ο δολαφόνος είναι ο διπλανός σου εσυ είσαι ο ηθικός αυτουργός γιατί εσύ ψήφισες τη μαυρίλα του Φασισμού.
Οχι φίλεμου, συνοδοιπόρε, συγκάτοικε, συνάδελφε, συμπολίτη.
Οχι δεν θέλω να ζω κάτω απο αυτό το μαύρο σύννεφο που θανατηφόρα μπόρα θα φέρει και μια μέρα θα μας σκοτώσει όλους.
Θέλω να ζω σ ένα κράτος ισότιμο και ισόνομο.
Θέλω να ζω σε μια χώρα που θα προστατεύει κι εμένα τον Έλληνα αλλά και τον άλλο, τον μελαμψό.
Θέλω η Μάνα σε όποια φθλή κι αν ανήκει να μη φοβάται να περπατήσει πηγαίνοντας με το μικρό της στο πάρκο.
Θέλω μια χώρα περήφανη και Δημοκρατική, χωρίς κηδεμόνες.
Μια χώρα Λεύτερη.
Κι αν τώρα "μας" σκύψαν το κεφάλι, εμείς να το σηκώσουμε και μέσα απο την αθλιότητα που μας έχουν υποχρεώσει να ζούμε , να υψωθούμε.
Να πάρουμε πο το χέρι τη Δημοκρατία,τη Δικαιοσύνη, την Ισότητα, την Ανθρωπιά , την Αγάπη και να προχωρήσουμε.
Παρέα με τον Γρηγόρη (Λαμπράκη),Σάκη (Καράγιωργα), Αλέκο (Παναγούλη) τον Παύλο (Φύσσα) σήμερα,να προχωρήσουμε στην αναγέννηση της Δημοκρατίας και να δώσουμε το μέλλον που οφείλουμε στους εαυτούς μας, στα παιδιά μας, στον κόσμο ολόκληρο που μ ένα στόμα που χάσκει περιμένει απο εμάς κάτι.....
Σήμερα ο Παύλος, αύριο το δικό σου παιδί, εσύ.........
"Σιγά μην κλάψω, Σιγά μην φοβηθώ"
Καλό ταξίδι Παύλο.......και ΣΥΓΝΩΜΗ
Δέσποινα
Ναι σ εσένα το λέω άνθρωπε που κοιτάς την οθόνη της τηλεόρασης και νομίζεις πως αυτή η βία δεν θα σε αγγίξει.
Σ εσένα το λέω βιοπαλαιστή άνθρωπε, που ζεις στο Κερατσίνι, στο Πέραμα, στα Πατήσια, στη Ν.Ιωνία , στην Τούμπα, στην Κρήτη, που άφησες τους φασίστες να νομιμοποιηθούν με την ψήφο σου. Να γίνουν δένδρα απο βάτα και να ψηλώσουν.
Το λέω, ακόμα, και σ εσένα που στη φθαρμένη πολυτέλεια ζεις της παρακμής των περασμένων χρόνων με τα ψηλά σπίτια και τ ακριβά αυτοκίνητα.
Το λέω σε όλους μας να το ακούσουμε, να το σκεφτούμε, να το πιστέψουμε.
Αφήσαμε το Φασισμό να ανδρωθεί μέσα απο την απογοήτευση που νιώσαμε στο χάλασμα της βολής μας, στη μείωση του μισθού μας, στην εξαθλίωση μας.
Ο Γρηγόρης έγινε Σάκης κι ο Σάκης Αλέκος.
Σήμερα είναι ο Παύλος που το μαχαίρι της σβάστιγας ήρθε να χωθεί στην καρδιά του.
Αύριο ποιό όνομα θα έχει; Σκέψου, λογίσου....
Στο όνομα της καθαρότητας του έθνους γίνονται φονικά κι αν ο δολαφόνος είναι ο διπλανός σου εσυ είσαι ο ηθικός αυτουργός γιατί εσύ ψήφισες τη μαυρίλα του Φασισμού.
Οχι φίλεμου, συνοδοιπόρε, συγκάτοικε, συνάδελφε, συμπολίτη.
Οχι δεν θέλω να ζω κάτω απο αυτό το μαύρο σύννεφο που θανατηφόρα μπόρα θα φέρει και μια μέρα θα μας σκοτώσει όλους.
Θέλω να ζω σ ένα κράτος ισότιμο και ισόνομο.
Θέλω να ζω σε μια χώρα που θα προστατεύει κι εμένα τον Έλληνα αλλά και τον άλλο, τον μελαμψό.
Θέλω η Μάνα σε όποια φθλή κι αν ανήκει να μη φοβάται να περπατήσει πηγαίνοντας με το μικρό της στο πάρκο.
Θέλω μια χώρα περήφανη και Δημοκρατική, χωρίς κηδεμόνες.
Μια χώρα Λεύτερη.
Κι αν τώρα "μας" σκύψαν το κεφάλι, εμείς να το σηκώσουμε και μέσα απο την αθλιότητα που μας έχουν υποχρεώσει να ζούμε , να υψωθούμε.
Να πάρουμε πο το χέρι τη Δημοκρατία,τη Δικαιοσύνη, την Ισότητα, την Ανθρωπιά , την Αγάπη και να προχωρήσουμε.
Παρέα με τον Γρηγόρη (Λαμπράκη),Σάκη (Καράγιωργα), Αλέκο (Παναγούλη) τον Παύλο (Φύσσα) σήμερα,να προχωρήσουμε στην αναγέννηση της Δημοκρατίας και να δώσουμε το μέλλον που οφείλουμε στους εαυτούς μας, στα παιδιά μας, στον κόσμο ολόκληρο που μ ένα στόμα που χάσκει περιμένει απο εμάς κάτι.....
Σήμερα ο Παύλος, αύριο το δικό σου παιδί, εσύ.........
"Σιγά μην κλάψω, Σιγά μην φοβηθώ"
Καλό ταξίδι Παύλο.......και ΣΥΓΝΩΜΗ
Δέσποινα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου