ΓΚΡΕΜΙΣΕ ΜΕΣΑ ΣΟΥ ΠΡΩΤΑ ΟΤΙ ΕΧΤΙΣΕΣ

Η ψευδαίσθηση της ισχυρής Ελλάδας τα τελευταία χρόνια τελείωσε. Από το 
"εις οιωνός άριστος, αμύνεσθαι περί πάρτης.." 
Είμαστε υποχρεωμένοι να περάσουμε σε μια βίαιη αφύπνιση.

Πρέπει όμως πρώτα  να καταλάβουμε που είμαστε, ποιοί είμαστε και που πάμε. 

Ο βιολογικός μας ορίζοντας καταστρέφεται καθημερινά. Αφού ευνοήσαμε τον καταναλωτισμό και ατομισμό της κοινωνίας, διαπιστώσαμε σήμερα τον γερμανικό φασισμό, που δυστυχώς φωτίζει την οδυνηρή πλευρά του αδιέξοδου και του ζοφερού μέλλοντος της κοινωνίας.

Το μνημόνιο φαίνεται ότι θα καταπιεί 3-4 ακόμη κυβερνήσεις, ενώ δυστυχώς η ελληνική κοινωνία θα βολοδέρνει ανάμεσα στα οικονομικά της αδιέξοδα και τις προσωπικές της διαφορές.

Δεν χρειάζεται κανείς να είναι υπερβολικά έξυπνος για να καταλάβει ότι το πολιτικό πρόβλημα των κομμάτων στην Ελλάδα  είναι τεράστιο. Μέτρα επί μέτρων, ψέματα επι ψεμάτων  που στέρησαν το χαμόγελο και την περηφάνια, όποια τέλος πάντων είχε παραμείνει, από όλους μας.

Οι επιλογές σήμερα είναι εξαιρετικά περιορισμένες για την ελληνική κοινωνία. Η απεργία που γίνεται για πρώτη φορά συντονισμένα,  καλύπτει ένα μεγάλο μέρος Δημοσίων υπαλλήλων, αλλά είναι εξαιρετικά δύσκολη,  καθώς τα οικονομικά όρια του καθενός μικραίνουν. Απεργία όμως δίχως θυσίες δεν γίνεται. Ο μισθός διαρκώς θα μειώνεται, οι ασφαλιστικές εισφορές θα αυξάνονται και ταυτόχρονα συντάξεις, εφάπαξ και λοιπές παροχές θα έχουν την μορφή επιδόματος πρόνοιας. Ας ξυπνήσουμε και ας φτύσουμε το χάπι της λήθης.

Εκτιμώντας στο τέλος της την κατάσταση που υπάρχει, θα πρέπει σύντομα οι συνδικαλιστές να προχωρήσουν σε άλλες μορφές κινητοποιήσεων, με προηγούμενη όμως πλατιά συσπείρωση των δημοσίων υπαλλήλων. Οι γλυκανάλατες φιλοφρονήσεις από τα κοινωνικά δίκτυα και τους ιστότοπους, να δώσουν την σκυτάλη σε σοβαρές προτάσεις και δράσεις. Αλλιώς και οι ίδιοι όπως οι πολιτικοί θα βρεθούν στο περιθώριο. Ο λαός δεν εξαπατάται. Κρίνονται όλοι και όλα καθημερινά.

 Η κοινωνία του δημοσίου όμως , δεν είναι ακόμη έτοιμη να αντιληφθεί, σε βάθος  την έννοια πχ ενός αγώνα καταλήψεων[1]. Χρειάζεται συσπείρωση, οργάνωση και μεθοδολογία πολιτικής ανατροπής, αφού  θα υπάρξει, όπως έγινε  σε παρόμοιες περιπτώσεις στο παρελθόν,  λυσσώδης αντίδραση απο πλευράς κυβέρνησης και πολιτών, ενώ  οι κοινωνικοί αυτοματισμοί θα ενταθούν και ο διχασμός μας θάναι  πλέον περισσότερο παρα ποτέ προ των πυλών. 

Ο αγώνας πρέπει να είναι ειλικρινής, αδιάφθορος και προπαντός τίμιος απο όλους και για όλους. 

Συνδικαλιστές πλακάκια και προηγούμενης κοπής "κυβερνήσεων", εκλεγμένοι με όποια "ανταλλάγματα" και "συμφωνίες" πρέπει να απομακρυνθούν. Εδώ έχουμε μεγάλη ευθύνη όλοι μας γιατί εξακολουθούμε να τους ψηφίζουμε.  

Ανεξαρτησία σκέψης σημαίνει ελευθερία απόφασης. Τώρα αυτοί ή εμείς. Αύριο θάναι ίσως αργά. Ο ιδιωτικός τομέας καταστράφηκε. Ο δημόσιος καλείται να σηκώσει τώρα το βάρος ενός αγώνα επιβίωσης και ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑΣ, απομακρύνοντας εδώ και τώρα την τρόικα και τις επιτροπές γνώσης (think tank)  των γερμανών κατακτητών από παντού.

Α. ΛΟΜΒΕΡΔΟΣ 

Το ασφαλιστικό σύστημα παραδίδεται σε ιδιώτες με βασική σύνταξη 360 ευρώ από το 2015,  με ευθύνη και υπογραφή  του κυρίου που βλέπεται ως Υπουργού τότε Εργασίας, σημερινού  προέδρου της Ριζοσπαστικής Κίνησης Σοσιαλοδημοκρατικής  Συμμαχίας (τόσο βαρύγδουπο) ,  ενώ από το 2014 πλέον καθιερώνεται ατομικός  λογαριασμός ασφαλισμένου, που σημαίνει βίαιη περικοπή εφάπαξ και επικουρικής άνω του 20%. 

Τι απομένει? Η ρύθμιση ομπρέλα για την υποχρεωτική ιδιωτική ασφάλιση. Και μη βιαστεί κανείς να πανηγυρίσει ότι θα μειωθούν οι εισφορές μας. 

Οοοοοοοοοοχι  βέβαια. Θα εισπράττονται κανονικά, όπως δήλωσε και ο σημερινός

Υπουργός Εργασίας  ".... βλέποντας τα οικονομικά στοιχεία του ασφαλιστικού βλέπω  ότι από μόνο του δεν μπορεί να σταθεί στα πόδια του".  

---

[1] Αγώνες για την αυτοδιαχείριση – Αθήνα 1977 – Alain Guillerm και  Yvon Bourded – εκδόσεις ΑΝΔΡΟΜΕΔΑ