ΤΙ ΣΥΜΒΑΙΝΕΙ ΣΤΟΝ ΟΑΕΔ

Μέσα και έξω από εκείνο τον ΟΑΕΔ, που έπαιρνε ταμείο ανεργίας ο μακαρίτης ο πατέρας μου το καλοκαίρι που έκλειναν τα τσαγκαράδικα στο Μοναστηράκι, υπήρχαν κάτι περίεργοι τύποι  (συνήθως καλοντυμένοι)  που συμπλήρωναν δηλώσεις για τους αμόρφωτους και κατά τεκμήριο αγράμματους εργάτες. Συνήθως έπαιρναν 10 ή 15 δρχ. Πήγαιναν τα χαρτιά (απόλυση, ένσημα κλπ) στο γκισέ και μετά από λίγο έφερναν το χαρτί της έγκρισης ή το βιβλιαράκι των επιδοτήσεων ανεργίας για να πας να πάρεις τα χρήματα 2 φορές το μήνα, που ήταν άλλωστε και η μοναδική σου υποχρέωση Τότε….

Δεν φαίνεται να άλλαξαν και πολύ τα πράγματα όμως. Απλά οι τότε  μεσίτες εργασίας,  έβαλαν κοστούμια ARMANI και μπήκαν μέσα στον ΟΑΕΔ. Σήμερα ένας Οργανισμός που προσπαθεί μετά από τρία (3) ΚΠΣ και εκατοντάδες  εκατομμύρια επιχορηγήσεις, να βρει  τον προσανατολισμό του, απορροφώντας κατά καιρούς μεγάλο μέρος εργαζομένων φορέων που έκλεισαν (catering ΟΑ, ΜΟΠ, εργατική εστία, εργατική κατοικία κλπ). Πλημμυρισμένος από σκάνδαλα ή σκανδαλάκια, (σύμφωνα με τις αποδελτιώσεις του ημερήσιου τύπου),  δαπανώντας μυθώδη ποσά για την ανεργία δίχως έλεγχο, για εξοπλισμούς, για εκπαίδευση των πρώην εργασιακών συμβούλων που ο ίδιος κατήργησε στην συνέχεια, προσπαθεί να χαράξει  το δρόμο του, κάτω όμως από την απόλυτη εξάρτηση του Υπουργείου Εργασίας και της εκάστοτε  ηγεσίας που ακολουθεί φανατικά τις οδηγίες τρόικας και Γερμανών (task-force). 

Παρά την συγκινητική προσπάθεια ορισμένων υπαλλήλων (3 νεκροί εν ώρα υπηρεσίας) σε όλες τις "γραμμές παραγωγής" του, στα χρόνια του μνημονίου, βρίσκεται σύμφωνα με τις αξιολογήσεις των ευρωπαίων, πολύ μακριά από τα πιστοποιημένα  αντίστοιχα κέντρα της ΕΕ και τις υπηρεσίες που προσφέρουν στους πολίτες ( επιχειρήσεις – άνεργοι - εργαζόμενοι). Δυο φαίνεται να είναι τα κυριότερα εμπόδια του  σήμερα:

Α) ανύπαρκτο συνδικαλιστικό κίνημα, ή μάλλον υποτακτικό σε όλες τις εκάστοτε διοικήσεις του ΟΑΕΔ, αφού δεν υπάρχει κανένας έλεγχος των αποφάσεων  και στην ουσία καμία συντονισμένη άσκηση συνδικαλιστικών δικαιωμάτων προς όφελος των εργαζομένων. Αντίθετα υπάρχει σιωπή και συγκάλυψη παντού. Υπάρχουν τρείς σύλλογοι εργαζομένων (ΟΑΕΔ, πρώην εργαζομένων σε εργατική εστία, πρώην εργαζομένων σε εργατική κατοικία). Τα νέα ΔΣ του συλλόγου των εργαζομένων και της Ομοσπονδίας (που ανήκουν μόνο οι εργαζόμενοι του ΟΑΕΔ) απλά υπάρχουν για να εξασφαλίσουν τα μέλη τους απόλυτα προνόμια, άδειες, μεταθέσεις, δημόσιες εμφανίσεις κλπ αδιάφορο σε ποια πολιτικά κόμματα ανήκουν οι "συνδικαλισταράδες της εξουσίας".

Β) ανυπαρξία σχεδιασμού από την βάση προς τα πάνω. Τα στοιχεία του ΟΑΕΔ, οι ανάγκες των τοπικών αγορών, η κατάσταση των υπαλλήλων, η μηχανογραφική υποστήριξη κλπ δεν αποτελούν σε καμία περίπτωση κομβικά στοιχεία στρατηγικού σχεδιασμού. Αντίθετα έρχονται προγράμματα ad hoc   από Υπουργεία και ΕΕ, τα οποία ο ΟΑΕΔ δυσκολεύεται πλέον να υλοποιήσει και παρακολουθήσει, έχοντας μειονέκτημα εξοικείωσης με την μεθοδολογία στρατηγικού σχεδιασμού, η οποία και υπάρχει δυστυχώς μόνο σε ανώτατο επίπεδο.

Ο απόλυτος μονάρχης που έχει καλλιτεχνικές ανησυχίες και συχνά απαγγέλει ποιήματα, με τους αυλικούς να τον αποθεώνουν,  σαν εικόνα ταιριάζει απόλυτα στην μορφή ενός Οργανισμού που χρηματοδοτείται από τα λεφτά των εργοδοτών και εργαζόμενων, ασκεί πολιτική προς όφελος του εκάστοτε κομματικού μηχανισμού και συμμετέχει στην μείωση της ανεργίας στην χώρα στην καλύτερη περίπτωση κατά 3%......(απο τα πλέον χαμηλά στην Ευρώπη)

Δυστυχώς για τον ΟΑΕΔ κανένας από τους πελάτες του δεν θα γίνει πλέον οπαδός του μύθου στήριξης και προστασίας  των ανέργων και των επιχειρήσεων, αφού συστηματικά πριονίζεται η όποια δραστηριότητα πραγματικής ανασυγκρότησης, όχι στην βάση ομάδων εργασίας που να δικαιολογούν τις αποφάσεις  της Διοίκησης για διάλυση των Μονάδων και κατάργηση τμημάτων, αλλά στη βάση ενός ουσιαστικού – δημοκρατικού μόνιμου θεσμικού και λειτουργικού σχεδιασμού τουλάχιστον πενταετίας για την προώθηση σχεδίων ανασυγκρότησης της χώρας και την καταπολέμηση της ανεργίας στην σημερινή κυκλική της μορφή.