Eίναι
σίγουρο ότι η πατρίδα μας και όχι μόνο, ζει τον αργό θάνατο των πολιτών της.
Η σημερινή κατάσταση της ελληνικής οικονομίας και τα διαδοχικά σκληρά μέτρα που λαμβάνονται αποκαλύπτουν περίτρανα την αλήθεια. Οι έλληνες θα γίνουν φτωχότεροι κατά 40-50% λόγω κυρίως των συνεχών λαθών του προγράμματος δημοσιονομικής προσαρμογής. Με μια ανύπαρκτη ανταγωνιστικότητα, επιχειρήσεις που κλείνουν με ταχύτατους ρυθμούς, με αιμορραγία εξόδου του εργατικού δυναμικού απο την χώρα και τα αλλεπάλληλα (μνημονικά) κριτήρια που ισχύουν στην ΕΕ, τα οποία απέκρυψαν μεθοδικά όλες οι ελληνικές κυβερνήσεις δεν μπορούμε να πάμε μπροστά, ούτε καν να σταθεροποιήσουμε την κατάσταση.
Αγνοείται η δύναμη της στιγμής του ΄Ελληνα και αυτό είναι
μάλλον καλό, αφού όταν ξεσπάσει και βγάλει το ραμένο φερμουάρ απο το στόμα, κάποιοι θα τρέχουν δίχως να φτάνουν ή όπως λέει
και η Κ. Δημουλά «χωράει όλα τα αποκορυφωματά μας», αλλά κάποτε θα σκάσει λέω
εγώ!
Αλλοιώς να πέσουμε όλοι στην Θάλασσα μέρα πούναι και να χαθούμε κάτω απο τα καταγάλανα νερά της. Τουλάχιστον θάναι ένας ποιητικός θάνατος, κόντρα στην άχρηστη ζωή που μας ανάγκασαν να ζούμε.
Ο κοσμάκης ναρκωμένος,
δίχως ιδέες, σφυγμό και ιδανικά φυτοζωεί και ονειρεύεται ένα καλύτερο αύριο ένα
από μηχανής θεό.
Θεοί σωτήρες όμως δεν υπάρχουν τώρα.
Θεοί σωτήρες όμως δεν υπάρχουν τώρα.
Η σημερινή κατάσταση της ελληνικής οικονομίας και τα διαδοχικά σκληρά μέτρα που λαμβάνονται αποκαλύπτουν περίτρανα την αλήθεια. Οι έλληνες θα γίνουν φτωχότεροι κατά 40-50% λόγω κυρίως των συνεχών λαθών του προγράμματος δημοσιονομικής προσαρμογής. Με μια ανύπαρκτη ανταγωνιστικότητα, επιχειρήσεις που κλείνουν με ταχύτατους ρυθμούς, με αιμορραγία εξόδου του εργατικού δυναμικού απο την χώρα και τα αλλεπάλληλα (μνημονικά) κριτήρια που ισχύουν στην ΕΕ, τα οποία απέκρυψαν μεθοδικά όλες οι ελληνικές κυβερνήσεις δεν μπορούμε να πάμε μπροστά, ούτε καν να σταθεροποιήσουμε την κατάσταση.
Δεσπόζουσα όμως ευθύνη έχουν
οι κυβερνήσεις Σημίτη που υιοθέτησαν μια πολιτική ρητορείας και επικοινωνίας
για την είσοδο της πατρίδας μας στο ευρώ, αλλά απέκρυψαν παντελώς την αλήθεια της
ΟΝΕ από τους Έλληνες πολίτες, στήνοντας ένα οργιώδες πάρτι μίζας και διαφθοράς
σε όλο το φάσμα των οικονομικών δραστηριοτήτων της χώρας, που μάλιστα θρασύτατα ονόμασαν
εκσυγχρονισμό.
Τα "φασιστοειδή
κατασκευάσματα" εκείνων των περιόδων σήμερα έχουν ή συνταξιοδοτηθεί ή πλαισιώνουν δυστυχώς ακόμη θέσεις αυξημένης ευθύνης ακόμη και άλλων κομμάτων, ή του δημόσιου τομέα και πιθανώς του στρατού ή για την ακρίβεια όποιου στρατού έχει απομείνει στην χώρα και δεν εμπλέκονται οι υπηρετούντες στις ένοπλες δυνάμεις σε σκάνδαλα, μίζες και διαφθορά.
Δεν έχουμε λοιπόν να αντιμετωπίσουμε σήμερα οικονομική κρίση με την
παραδοσιακή έννοια. ΄Εχουμε μια καλά στημένη απάτη από το παγκόσμιο λόμπυ
διακυβέρνησης με την συμμετοχή των ισχυρών κρατών αγκαλιά με τους τραπεζίτες
και της πολυεθνικές εταιρίες – χρηματιστηριακούς ομίλους. Η κρίση όμως αν και
διαφορετική, έχει οδηγήσει σε χιλιάδες απολύσεις εργαζομένων και λουκέτα
επιχειρήσεων, καταστρέφοντας την παραδοσιακή δομή της κοινωνίας, επιθυμώντας ο καθένας
από μας να τραφεί με τις σάρκες του άλλου.
Αν οι μάζες δεν ενημερωθούν σωστά
και με υπομονή, κινδυνεύουμε να γυρίσουμε πίσω στον φεουδαρχισμό, με σκλάβους όλους εμάς. Το
οικονομικό μοντέλο σήμερα είναι μια απάτη, καθώς η δικτατορία των αγορών, αντικατέστησε την εθνική κυριαρχία, ενώ η δημιουργία μιας υπερεθνικής δομής μέσα
στην ΕΕ με ηγέτη φυσικά την Γερμανία, φαίνεται παραπάνω από σίγουρη.
Πως πρέπει να αντιδρά ο καθένας σήμερα είναι δύσκολο να απαντηθεί, ειδικά για τον έλληνα που μισεί κανόνες, είναι απρόβλεπτος και δύσκολα ακούει άλλη γλώσσα πλην της δικής του τσέπης. Είναι όμως και ευκολόπιστος και ξεχασιάρης. Σήμερα μοιάζει σιωπηλός, αλλά δεν είναι κουφός ή τυφλός. Αυτό ειναι σίγουρο.
Πρέπει όμως να πάμε πάλι στην "ουσιαστική συμμετοχική Δημοκρατία" μέσα ή έξω απο την ΕΕ και το ευρώ δεν έχει τόση σημασία τώρα, που θα μας απελευθερώσει από την δικτατορία των αγορών, τους πολιτικάντηδες του μνημονίου , τους δήθεν σωτήρες της πατρίδας και την θηλιά του νεοφιλελευθερισμού.
Πρέπει όμως να πάμε πάλι στην "ουσιαστική συμμετοχική Δημοκρατία" μέσα ή έξω απο την ΕΕ και το ευρώ δεν έχει τόση σημασία τώρα, που θα μας απελευθερώσει από την δικτατορία των αγορών, τους πολιτικάντηδες του μνημονίου , τους δήθεν σωτήρες της πατρίδας και την θηλιά του νεοφιλελευθερισμού.
Αλλοιώς να πέσουμε όλοι στην Θάλασσα μέρα πούναι και να χαθούμε κάτω απο τα καταγάλανα νερά της. Τουλάχιστον θάναι ένας ποιητικός θάνατος, κόντρα στην άχρηστη ζωή που μας ανάγκασαν να ζούμε.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου