29 Οκτώβρη του 1944, την ώρα που οι απόντες και οι άκαπνοι από τον αγώνα ενάντια στον φασισμό επέστρεφαν στην Ελλάδα συνοδεύοντας τον Σκόμπυ, ο Άρης Βελουχιώτης, μιλώντας στην απελευθερωμένη Λαμία παρουσίαζε την πολιτική του ΕΑΜ εκ μέρους του Γενικού Στρατηγείου του ΕΛΑΣ και τόνιζε: «Ο
ΕΛΑΣ και το ΕΑΜ υποσχέθηκαν στο λαό την πάλη ενάντια στον κατακτητή και
την απελευθέρωση της χώρας μας. Αυτές τις υποσχέσεις τις τηρήσαμε».
Σε εκείνη την ιστορική ομιλία, που στην ουσία αποτελούσε μια οξυδερκή ανακεφαλαίωση του τετραετούς αγώνα που είχε προηγηθεί, της πολιτικοϊδεολογικής σύγκρουσης που είχε έρθει στο προσκήνιο, αλλά που αποδείχτηκε και ασφαλής πρόγνωση όσων ακολούθησαν, ανάμεσα στα άλλα έλεγε: «(...) Μας κατηγορούν ότι είμαστε όλοι κομμουνιστές και ισχυρίζονται ότι το ΕΑΜ και ο ΕΛΑΣ είναι σκεπασμένες κομμουνιστικές οργανώσεις. Μα αυτή η κατηγορία μπορεί ν' αποτελέσει ντροπή ή έπαινο; Το Κομμουνιστικό Κόμμα δε βαδίζει τώρα για τον κομμουνισμό. Το ΚΚΕ έχει βέβαια στο Πρόγραμμά του σαν τελική του επιδίωξη τον κομμουνισμό. Μα όχι για τώρα. Τον κομμουνισμό θα τον επιβάλλετε σεις, ο λαός κι όχι το ΚΚΕ (...)
Έτσι ήταν τότε τα πράγματα. Είναι υπόθεση του καθενός να απαντήσει αν εκείνο το ερώτημα - «Ποιος είναι λοιπόν πατριώτης; Αυτοί ή εμείς;» - ισχύει και σήμερα…
Δυστυχώς μόνο αν απαρνηθούμε την φασίσουζα ιδεολογική μας και προσωπική δέσμευση σε ότι εχει καταφέρει να επιβάλλει η άρχουσα τάξη και η ΕΕ στην επιλογή του καθενός, μπορεί να ελπίζουμε την ανατροπή. Η απελευθέρωση των παιδιών μας και του τρόπου σκέψης μας περνάει πρώτα και κύρια απο την σημερινή απαξίωση των παρελάσεων στην χώρα, που αντανακλώντας την πραγματικότητα της σάπιας πολιτικής σκηνής, δείχνει τον δρόμο αγώνα σε μαθητές, γονιούς, στρατιώτες, αστυνομικούς και καθε δημοκράτη και αγωνιστή πατριώτη.
Πηγή : enikos.gr - Ν. Μπογιόπουλος
Σε εκείνη την ιστορική ομιλία, που στην ουσία αποτελούσε μια οξυδερκή ανακεφαλαίωση του τετραετούς αγώνα που είχε προηγηθεί, της πολιτικοϊδεολογικής σύγκρουσης που είχε έρθει στο προσκήνιο, αλλά που αποδείχτηκε και ασφαλής πρόγνωση όσων ακολούθησαν, ανάμεσα στα άλλα έλεγε: «(...) Μας κατηγορούν ότι είμαστε όλοι κομμουνιστές και ισχυρίζονται ότι το ΕΑΜ και ο ΕΛΑΣ είναι σκεπασμένες κομμουνιστικές οργανώσεις. Μα αυτή η κατηγορία μπορεί ν' αποτελέσει ντροπή ή έπαινο; Το Κομμουνιστικό Κόμμα δε βαδίζει τώρα για τον κομμουνισμό. Το ΚΚΕ έχει βέβαια στο Πρόγραμμά του σαν τελική του επιδίωξη τον κομμουνισμό. Μα όχι για τώρα. Τον κομμουνισμό θα τον επιβάλλετε σεις, ο λαός κι όχι το ΚΚΕ (...)
Μα ας πούμε ότι το ΚΚΕ θα εφαρμόσει τον κομμουνισμό. Λένε ότι ο
κομμουνισμός χαλνά τις εκκλησιές και γδέρνει τους παπάδες. Τόσο χαζοί
είναι λοιπόν οι κομμουνιστές να χαλάσουν τις εκκλησιές, που δεν τους
εμποδίζουν σε τίποτα; Οι εκκλησιές μας φταίνε ή τα καράβια του
Εμπειρίκου; (...)
Συνεπώς, καταλαβαίνετε τώρα ότι αυτοί που διαδίδουν αυτές τις
συκοφαντίες επιδιώκουν άλλους σκοπούς, προσπαθώντας με το μέσο αυτό της
συκοφαντίας να εξαπατήσουν το λαό και να διαιωνίσουν την κυριαρχία τους
πάνω του. Αν, μάλιστα, εξετάσουμε βαθύτερα το πράμα αυτό, θα δούμε ότι αυτοί
είναι άθρησκοι, γιατί σ' αυτούς δεν υπάρχει ίχνος θρησκευτικής
συνείδησης κι ο μόνος που λατρεύουν είναι ο Θεός Μαμμωνάς, ο Θεός του
χρήματος (...)
Θα δώσουμε στο λαό τα οικονομικά μέσα για να μπορεί να μη σκορπάει την
οικογένειά του στα τέσσερα σημεία του ορίζοντα. Μας κατηγορούν ότι θέμε
να καταργήσουμε τα σύνορα και να διαλύσουμε το κράτος. Μα το κράτος
εμείς το φτιάχνουμε σήμερα, γιατί δεν υπήρξε, μια που αυτοί οι ίδιοι το
είχανε διαλύσει. Ποιος είναι λοιπόν πατριώτης; Αυτοί ή εμείς; Το
κεφάλαιο δεν έχει πατρίδα και τρέχει να βρει κέρδη σ' όποια χώρα
υπάρχουνε τέτοια. Γι' αυτό δε νοιάζεται κι ούτε συγκινείται με την ύπαρξη των συνόρων και του κράτους. Ενώ εμείς, το μόνο που διαθέτουμε, είναι οι καλύβες μας και τα πεζούλια μας.
Αυτά αντίθετα από το κεφάλαιο που τρέχει, όπου βρει κέρδη, δεν μπορούν
να κινηθούν και παραμένουν μέσα στη χώρα που κατοικούμε.
Ποιος,
λοιπόν, μπορεί να ενδιαφερθεί καλύτερα για την πατρίδα του; Αυτοί που
ξεπορτίζουν τα κεφάλαιά τους από τη χώρα μας ή εμείς που παραμένουμε με
τα πεζούλια μας εδώ; Όταν έξαφνα στα 1929 - 31 το κράτος
ζήτησε, λόγω της οικονομικής κρίσης που μάστιζε τότε τη χώρα μας, να
κατεβάσουν οι ξένοι ομολογιούχοι το ποσοστό που πληρώναμε σε
τοκοχρεολύσια, οι Άγγλοι δέχτηκαν να το μειώσουν σε 35%, αλλά οι Έλληνες ομολογιούχοι αρνήθηκαν.
Να λοιπόν, ποιος είναι ο πατριωτισμός τους! Αυτός φτάνει μέχρι το σημείο που δεν θίγονται τα οικονομικά τους συμφέροντα. Αυτοί
λοιπόν οι ίδιοι που μας κατηγορούν ότι επιδιώκουμε την κατάργηση των
συνόρων και την διάλυση του κράτους, αυτοί τα ξεπουλάνε αυτά στην πρώτη
ευκαιρία.
Μας κατηγορούν επίσης, ότι εμείς επιβουλευόμαστε την τιμή. Βλέπετε, όλοι αυτοί οι "ηθικοί", που όταν περπατάνε μπερδεύουνται τα κεφάλια τους στα σύρματα, μιλάνε για τιμή!
Αυτοί που πούλησαν τις γυναίκες και τις αδελφές στον κατακτητή, για να
κάνουν τα νταραβέρια μαζί του και μας σκλάβωσαν διπλά, αυτοί πάνε τώρα
να μας πείσουν ότι είναι οι κέρβεροι της τιμής και της ηθικής. Με αυτά
τα μέσα προσπαθούν να εξαπατήσουν το λαό για να συνεχίσουν το ξεζούμισμα
και την εκμετάλλευσή του (...).
Όταν ήταν εδώ ο κατακτητής, αυτοί θέλανε τότε την τάξη. Εμείς θέλαμε
την αταξία για να κάνουμε ανυπόφορη τη ζωή του κατακτητή. Τώρα αυτοί
θέλουνε την αταξία. Μα εμείς θέλουμε την τάξη. Αυτοί είναι οι οργανωτές του εμφυλίου πολέμου για να εκμεταλλεύουνται το λαό μας. Αυτοί είναι οι λύκοι, που προσπαθούν να κατασπαράξουν το κοπάδι, εμάς, εσάς, όλους μας, το λαό δηλαδή (...)».
Έτσι ήταν τότε τα πράγματα. Είναι υπόθεση του καθενός να απαντήσει αν εκείνο το ερώτημα - «Ποιος είναι λοιπόν πατριώτης; Αυτοί ή εμείς;» - ισχύει και σήμερα…
Δυστυχώς μόνο αν απαρνηθούμε την φασίσουζα ιδεολογική μας και προσωπική δέσμευση σε ότι εχει καταφέρει να επιβάλλει η άρχουσα τάξη και η ΕΕ στην επιλογή του καθενός, μπορεί να ελπίζουμε την ανατροπή. Η απελευθέρωση των παιδιών μας και του τρόπου σκέψης μας περνάει πρώτα και κύρια απο την σημερινή απαξίωση των παρελάσεων στην χώρα, που αντανακλώντας την πραγματικότητα της σάπιας πολιτικής σκηνής, δείχνει τον δρόμο αγώνα σε μαθητές, γονιούς, στρατιώτες, αστυνομικούς και καθε δημοκράτη και αγωνιστή πατριώτη.
Πηγή : enikos.gr - Ν. Μπογιόπουλος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου