Μην ειπούν στο στοχασμό τους Τα ξένα έθνη αληθινά: Εάν μισούνται ανάμεσό τους Δεν τους πρέπει ελευθεριά......Δ. ΣΟΛΩΜΟΣ - ΥΜΝΟΣ ΕΙΣ ΤΗΝ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ

1. Σε γνωρίζω από την κόψη

Του σπαθιού την τρομερή,

Σε γνωρίζω από την όψη

Που με βιά μετρά τη γη.

 2. Απ’ τα κόκαλα βγαλμένη

Των Ελλήνων τα ιερά,

Και σαν πρώτα ανδρειωμένη,

Χαίρε, ω χαίρε, Ελευθεριά!

3. Εκεί μέσα εκατοικούσες

Πικραμένη, εντροπαλή,

Κι ένα στόμα ακαρτερούσες,

Έλα πάλι, να σου πη.

4. Aργειε νάλθη εκείνη η μέρα,

Και ήταν όλα σιωπηλά,

Γιατί τάσκιαζε η φοβέρα

Και τα πλάκωνε η σκλαβιά.

5. Δυστυχής! Παρηγορία

Μόνη σου έμενε να λες

Περασμένα μεγαλεία

Και διηγώντας τα να κλαις.

6. Και ακαρτέρει, και ακαρτέρει

Φιλελεύθερη λαλιά,

Ένα εκτύπαε τ’ άλλο χέρι

Από την απελπισιά.

7. Κι’ έλεες: πότε, α! πότε βγάνω

Το κεφάλι από τς ερμιές;

Κι αποκρίνοντο από πάνω

Κλάψες, άλυσες, φωνές.

8. Τότε εσήκωνες το βλέμμα

Μες στα κλάιματα θολό,

Και εις το ρούχο σου έσταζ’ αίμα,

Πλήθος αίμα Ελληνικό.

9. Με τα ρούχα αιματωμένα

Ξέρω ότι έβγαινες κρυφά

Να γυρεύης εις τα ξένα

Aλλα χέρια δυνατά.

10. Μοναχή το δρόμο επήρες,

Εξανάλθες μοναχή

Δεν είν’ εύκολες οι θύρες,

Εάν η χρεία τες κουρταλή.

ΤΟ ΒΟΛΙ ΕΙΝΑΙ ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΟΛΩΝ ΚΑΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑΝΑΙ ΠΥΡΑΚΤΩΜΕΝΟ