Α΄ μέρος 
Ποινικές ευθύνες μπορούν να διερευνηθούν για όλους τους κυβερνητικούς και εν γένει κρατικούς
λειτουργούς που ενεπλάκησαν στα μνημόνια και σε συναφή νομοθετήματα, ενώ ο Α.
Σαμαράς, ο Γ. Παπανδρέου, ο Ε. Βενιζέλος, ο Γ. Παπακωνσταντίνου, ο Γ.
Στουρνάρας και άλλοι, κινδυνεύουν με κατηγορία για εσχάτη προδοσία, αν η νέα Βουλή επιλέξει να αποκαταστήσει την
αλήθεια...
Της Μαρινίκης Αλεβιζοπούλου, του Αυγουστίνου
Ζενάκου και του Παναγιώτη θεοδωρόπουλου - Διαβαστε περισσότερα στο Περιοδικό UNFOLLOW - Τεύχος 37 (ιανουάριος 2015)
Στην ομιλία του αμέσως μετά την τρίτη ψηφοφορία για την εκλογή
Προέδρου της Δημοκρατίας και την
προκήρυξη βουλευτικών εκλογών, ο Αλέξης Τσίπρας έκανε λόγο για όσους «ενέπλεξαν το λαό σε μια πρωτοφανή
τραγωδία» και επέμεινε ότι υπάρχει ανάγκη να μάθουμε την «αλήθεια» για τα
πεπραγμένα των κυβερνήσεων της κρίσης. Μεταξύ άλλων, ρώτησε: «Γιατί, αλήθεια, ο
κ. Παπανδρέου, την ίδια στιγμή που το 2009 δημόσια καταφέρονταν εναντίον του
ΔΝΤ, είχε ήδη κλείσει μυστικά, όπως αποδείχτηκε, συμφωνία με το ΔΝΤ πριν ακόμη
από τις εκλογές; Είναι η ώρα να μάθουμε γιατί, αλήθεια, ο κ. Παπακωνσταντίνου,
την ώρα που έπρεπε να δανειστεί από τις αγορές, μίλαγε για "Τιτανικό"
και αρνούνταν τα δανεικά των αγορών; Γιατί, αλήθεια, η ΕΛΣΤΑΤ διόγκωσε το
δημόσιο έλλειμμα με αποτέλεσμα να βρεθεί η χώρα στο μάτι του κυκλώνα; Είναι η
ώρα να μάθουμε γιατί, αλήθεια, ο κ. Σαμαράς μέσα σε μια νύχτα, την περιβόητη
νύχτα των Καννών, μετατράπηκε από αντιμνημονιακός σε μνημονιακότερο των μνημονιακών;
Ποιες δεσμεύσεις έδωσε στην κ. Μέρκελ, στον κ. Μπαρόζο, στον κ. Γιούνκερ; Είναι
η ώρα να μάθουμε γιατί, αλήθεια, ο Βενιζέλος ταξίδεψε στις Κάννες αντιπρόεδρος του
Παπανδρέου και πι στρέψε αντιπρόεδρος
του Σαμαρά; Είναι, επίσης, ώρα να μάθουμε: γιατί, αλήθεια, το 2012, ο τότε
υπουργός οικονομικών, ο κ. Στουρνάρας , ενώ είχε τη στήριξη Λαγκάρντ να θέσει
θέμα διαγραφής ion
ελληνικού χρέους στο Eurogroup,
το κάρφωσε στον κ. Σόιμπλε, για να του πει το απαξιωτικό "forget it, Yiannis" κι αυτός αμέσως να το
ξεχάσει; Είναι η ώρα να μάθουμε γιατί, αλήθεια, δυόμισι χρόνια τώρα η κυβέρνηση
Σαμαρά λεηλατεί στη φορολογία τη μεσαία τάξη, ενώ βάζει στα συρτάρια της λίστες
της φοροδιαφυγής, τη λίστα Λαγκάρντ, και αφήνει στο απυρόβλητο τους
μεγαλοφοροφυγάδες;». Και ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ δεσμεύτηκε για τη διερεύνηση και
την αποκατάσταση της αλήθειας, όχι μόνο στην προεκλογική περίοδο, αλλά και όταν
«η νέα κυβέρνηση πάρει τις τύχες αυτού του τόπου στα χέρια της για να αποδώσει
δικαιοσύνη».
Δέσμευση του ΣΥΡΙΖΑ για
δικαιοσύνη
Δεν είναι η πρώτη φορά που ο ΣΥΡΙΖΑ δεσμεύεται, είτε μέσω
του αρχηγού του, είτε μέσω επιφανών στελεχών, να αποδώσει δικαιοσύνη για τον
τρόπο με τον οποίο οι κυβερνήσεις Παπανδρέου, Παπαδήμου, Σαμαρά-Βενιζέλου
υπήγαγαν τη χώρα στο καθεστώς των λεγόμενων «μνημονίων» και για τις μεθοδεύσεις
που τα συνόδευσαν σε πάμπολλα μέτωπα - από την παραίτηση της χώρας από κυριαρχικά
της δικαιώματα ως τη διαστροφή και την παρεμπόδιση της κοινοβουλευτικής
λειτουργίας και ως τις ιδιωτικοποιήσεις δημόσιας περιουσίας. Η βουλεύτρια του
ΣΥΡΙΖΑ
Ζωή Κωνσταντοπούλου, τον περασμένο Ιούνιο, δήλωνε στο ΑΠΕ-ΜΠΕ: «Έχουμε
υποβάλει αιτήματα για τη συγκρότηση εξεταστικής επιτροπή», διερεύνησης και της υπόθεσης του μνημονίου, και της
υπόθεσης της Λίστας Λαγκάρντ και της
υπόθεσης της ΕΡΤ και της δημόσιας
ραδιοτηλεόρασης , αλλά και της υπόθεσης των υποβρυχίων και των
εξοπλιστικών προγραμμάτων, και έχουμε προσκρούσει στη διαρκή άρνηση της κυβερνητικής πλειοψηφίας, όπως
διαμορφώνεται στο κοινοβούλιο.Έχουμε
ταυτόχρονα επισημάνει επανειλημμένα και αντιδράσει σε εκείνα τα οποία
μεθοδεύονται από την κυβέρνηση υπογείως , νυχτιάτικα και σε μια άδεια Βουλή.
Μιλάμε για τροπολογίες - ντροπολογίες,
με τις οποίες δίνεται ασυλία και ατιμωρησία σε «ημέτερους», οι οποίοι είναι
υπόλογοι ενώπιον του Δημοσίου, έχουν καταχραστεί δημόσιο χρήμα, παραπέμπονται
ενώπιον δικαστηρίων ή έχει ασκηθεί εναντίον τους ποινική δίωξη και η κυβέρνηση παρεμβαίνει,
εμποδίζοντας τη Δικαιοσύνη να φτάσει μέχρι τέλος τις υποθέσεις αυτές. [...] Δηλαδή, εκεί που
εντοπίζει η Εισαγγελία ότι μπορεί να υπάρχει παράβαση καθήκοντος και
επιζήμια για το Δημόσιο συμπεριφορά
εκείνων που διαχειρίζονται τη δημόσια περιουσία , αποφασίζει η κυβέρνηση
να μη δικαστούν για να μπορέσει να
ξεπουλήσει άρον άρον τα περιουσιακά στοιχεία του Δημοσίου. Αυτά αλίμονο , ως
κυβέρνηση, αν δεν τα αποκαταστήσουμε. Είναι υποχρεωσή μας όταν και εφόσον ο ελληνικός λαός μάς τιμήσει
με την ψήφο και την εμπιστοσύνη του,
αυτά και που σήμερα ζητούμε να
ερευνηθούν και να διαλευκανθούν, να
εγγυηθούμε ότι θα γίνουν. Όχι από εμάς, αλλά από την ανεξάρτητη Δικαιοσύνη και
βεβαίως και από την Βουλή, στο πλαίσιο
της αρμοδιότητας της». Ο ΣΥΡΙΖΑ, πράγματι , έχει ήδη από τις 5 Σεπτεμβρίου 2012
καταθέσει στη Βουλή πρόταση για τη συγκρότηση εξεταστικής επιτροπής με
αντικείμενο την υπαγωγή της χώρας στα «μνημόνια», η οποία φυσικά δεν συγκέντρωσε
την απαιτούμενη πλειοψηφία - αφού καταψηφίστηκε και από τα τρία κόμματα της συγκυβέρνησης, τη ΝΔ, το ΠΑΣΟΚ,
αλλά και την ΔΗΜΑΡ.
Ζωή Κωνσταντοπούλου, τον περασμένο Ιούνιο, δήλωνε στο ΑΠΕ-ΜΠΕ: «Έχουμε
υποβάλει αιτήματα για τη συγκρότηση εξεταστικής επιτροπή», διερεύνησης και της υπόθεσης του μνημονίου, και της
υπόθεσης της Λίστας Λαγκάρντ και της
υπόθεσης της ΕΡΤ και της δημόσιας
ραδιοτηλεόρασης , αλλά και της υπόθεσης των υποβρυχίων και των
εξοπλιστικών προγραμμάτων, και έχουμε προσκρούσει στη διαρκή άρνηση της κυβερνητικής πλειοψηφίας, όπως
διαμορφώνεται στο κοινοβούλιο.Έχουμε
ταυτόχρονα επισημάνει επανειλημμένα και αντιδράσει σε εκείνα τα οποία
μεθοδεύονται από την κυβέρνηση υπογείως , νυχτιάτικα και σε μια άδεια Βουλή.
Μιλάμε για τροπολογίες - ντροπολογίες,
με τις οποίες δίνεται ασυλία και ατιμωρησία σε «ημέτερους», οι οποίοι είναι
υπόλογοι ενώπιον του Δημοσίου, έχουν καταχραστεί δημόσιο χρήμα, παραπέμπονται
ενώπιον δικαστηρίων ή έχει ασκηθεί εναντίον τους ποινική δίωξη και η κυβέρνηση παρεμβαίνει,
εμποδίζοντας τη Δικαιοσύνη να φτάσει μέχρι τέλος τις υποθέσεις αυτές. [...] Δηλαδή, εκεί που
εντοπίζει η Εισαγγελία ότι μπορεί να υπάρχει παράβαση καθήκοντος και
επιζήμια για το Δημόσιο συμπεριφορά
εκείνων που διαχειρίζονται τη δημόσια περιουσία , αποφασίζει η κυβέρνηση
να μη δικαστούν για να μπορέσει να
ξεπουλήσει άρον άρον τα περιουσιακά στοιχεία του Δημοσίου. Αυτά αλίμονο , ως
κυβέρνηση, αν δεν τα αποκαταστήσουμε. Είναι υποχρεωσή μας όταν και εφόσον ο ελληνικός λαός μάς τιμήσει
με την ψήφο και την εμπιστοσύνη του,
αυτά και που σήμερα ζητούμε να
ερευνηθούν και να διαλευκανθούν, να
εγγυηθούμε ότι θα γίνουν. Όχι από εμάς, αλλά από την ανεξάρτητη Δικαιοσύνη και
βεβαίως και από την Βουλή, στο πλαίσιο
της αρμοδιότητας της». Ο ΣΥΡΙΖΑ, πράγματι , έχει ήδη από τις 5 Σεπτεμβρίου 2012
καταθέσει στη Βουλή πρόταση για τη συγκρότηση εξεταστικής επιτροπής με
αντικείμενο την υπαγωγή της χώρας στα «μνημόνια», η οποία φυσικά δεν συγκέντρωσε
την απαιτούμενη πλειοψηφία - αφού καταψηφίστηκε και από τα τρία κόμματα της συγκυβέρνησης, τη ΝΔ, το ΠΑΣΟΚ,
αλλά και την ΔΗΜΑΡ.
Είναι βέβαια,
προφανές ότι μία μόνο πλευρά μιας τέτοιας αποκατάστασης της αλήθειας και απόδοσης δικαιοσύνης εξαρτάται
από την θέληση μιας επόμενης Βουλής και του κυβερνώντος
κόμματος που θα έχει την πλειοψηφία σε αυτήν. Η άλλη πλευρά είναι
ζήτημα της Δικαιοσύνης. Και οι δύο πλευρές, ωστόσο, όσο και αν σε νομικό επίπεδο
οι όποιες κινήσεις θα οφείλουν να
είναι εξατομικευμένες και να αφορούν συγκεκριμένες πράξεις, διέπονται από ζητήματα
τα οποία είναι πρωτίστως πολιτικά και όχι νομικά. Για τη Δικαιοσύνη, λόγου
χάρη, μείζον ζήτημα είναι αυτό της ανεξαρτησίας της από τη χειραγώγηση της
εκτελεστικής εξουσίας - κάτι που έχει γράψει ορισμένες από τις μελανότερες σελίδες της τελευταίας
τετραετίας[1]
Πώς θα κατορθώσει μια νέα κυβέρνηση να υπερασπιστεί και να αποκαταστήσει την ανεξαρτησία
της Δικαιοσύνης και να απελευθερώσει προοδευτικές δυνάμεις στους κόλπους της, που πιθανόν βρίσκονται εν
υπνώσει ή και υπό καταστολή; Για το κυβερνών κόμμα, πάλι, η κίνηση οποιασδήποτε
διερεύνησης στο Κοινοβούλιο των ευθυνών των προκατόχων του, όσο και αν
περιοριστεί σε συγκεκριμένα πρόσωπα, δύσκολα θα πείσει από πολιτική άποψη ότι
δεν στοχοποιεί ολόκληρους πολιτικούς χώρους: το ΠΑΣΟΚ, τη Νέα Δημοκρατία, τη
Δεξιά συλλήβδην. Το αν μια νέα Βουλή θα πρέπει να προβεί σε μια τόσο διχαστική
κίνηση, όσο κι αν το αίτημα για δικαιοσύνη είναι βαρύνον, αποτελεί ζήτημα
πρωτίστως πολιτικής στάθμισης και όχι νομικής διαδικασίας.
Σε κάθε περίπτωση, όμως, άσχετα με το τι μια νέα κυβέρνηση
θα αποφασίσει τελικά να κάνει, τι ισχύει στην πραγματικότητα για όλα αυτά;
Αληθεύει ότι οι προηγούμενες κυβερνήσεις είναι έκθετες σε έλεγχο για τα
πεπραγμένα τους στα χρόνια της κρίσης; Είναι δυνατόν αυτός ο έλεγχος να φτάσει ως και σε ποινικές ευθύνες; Για ποιες υποθέσεις
, με ποιες ενδεχόμενες κατηγορίες και με ποια διαδικασία;
Εξεταστικές επιτροπές και
εσχάτη προδοσία
Εδώ θα πρέπει να κάνουμε ένα διαχωρισμό ανάμεσα στους κρατικούς
λειτουργούς εν γένει και στα κυβερνητικά
πρόσωπα, δηλαδή τα μέλη των κυβερνήσεων που υπάγονται στον περίφημο νόμο «περί
ευθύνης υπουργών». Για τους πρώτους, η διαδικασία υπάγεται στην αποκλειστική
αρμοδιότητα των εισαγγελικών αρχών και μάλιστα ήδη για πολλές υποθέσεις έχουν
σχηματιστεί δικογραφίες και βρίσκονται
σε διάφορα στάδια εξέτασης. Για τη διερεύνηση, όμως, ποινικών ευθυνών όσων
υπάγονται στο νόμο «περί ευθύνης υπουργών», απαιτείται η σύσταση προανακριτικής
επιτροπής της Βουλής. Τέλος, για τη
διερεύνηση ζητημάτων που άπτονται γενικά ίου δημοσίου συμφέροντος υπάρχει
γενική αρμοδιότητα της Βουλής να
συστήνει εξεταστικές των πραγμάτων επιτροπές.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου