ΞΥΠΝΑΤΕ ΡΕΕ ΑΛΛΟΥ ΕΙΝΑΙ Ο ΕΧΤΡΟΣ

Η ουσία του «αντιφασισμού»  συνίσταται στην πάλη εναντίον του φασισμού, μέσω της προώθησης της «δημοκρατίας», αντιπαραθέτοντας τον πρώτο στην δεύτερη, πράγμα που σημαίνει την πάλη όχι για την καταστροφή του καπιταλισμού, αλλά για τον εξαναγκασμό του να μην γίνει ολοκληρωτικός.[1]

Στην Ελλάδα του μνημονίου και των πολιτικών χαφιέδων η ουτοπία αυτή ενισχύει την στρεβλή άποψη της ελληνικής κοινωνίας για το τι σημαίνει και πως μπορεί να είναι και να λειτουργήσει πραγματικά ένα αντιφασιστικό κίνημα. ΄Ολοι ή σχεδόν όλοι,  μάθαμε να θεωρούμε φασίστες το κόμμα της ΧΑ. 

΄Ετσι  ο αντιφασισμός  που καλλιεργείται δόλια  ένα μήνα τώρα  από το σύνολο των ΜΜΕ, εκτρέπει πολύ συγκεκριμένα τους ταξικούς ανταγωνισμούς, αφού παύουν να λειτουργούν πλέον δύο αντιμαχόμενες τάξεις δηλ. το συνεχώς εξαθλιωμένο προλεταριάτο και η  μεσαία τάξη που μετατρέπεται και αυτή μεσω μνημονίων, ραγδαία σε προλεταριάτο και σε λίγο μάλλον θα ταυτιστούν πλήρως, εναντίον της "αστικής" διοίκησης του Ελληνικού  Κράτους (ΑΘΗΝΑ - ΒΡΥΞΕΛΕΣ-ΒΕΡΟΛΙΝΟ- ΟΥΑΣΙΓΚΤΟΝ κλπ).  

Εκτός από τις τάξεις παύουν να λειτουργούν και δύο εκ διαμέτρου αντίθετα και "φυσικά" αντίπαλα σχέδια, δηλ.  ο κομμουνισμός και η αναρχία,  εναντίον του κεφαλαίου (ντόπιου και ξένου), η καταστροφή του Παλαιού Κόσμου εναντίον της διατήρησής του, η κατάργηση της ταξικής κοινωνίας και η επιβολή των ανθρωπίνων αναγκών εναντίον της δικτατορίας της υποτιθέμενης αξίας, δηλ. του ρουσφετιού, των ημετέρων, των αεριτζίδων και λοιπών πάσης φύσεως διαπλεκομένων που οδήγησαν την Ελλάδα στη φτώχεια και στην καταστροφή κάθε ελπίδας, μέσα στην ευρωπαϊκή ένωση .

Και τι ισχύει σήμερα στην πόλωση: «δημοκρατία» εναντίον «φασισμού», το «νόμιμο Κράτος» εναντίον του «αστυνομικού Κράτους», οι «πολίτες» εναντίον των «στρατιωτικών - αστυνομικών», ο «κοινοβουλευτισμός» εναντίον του «δικτατορικού καθεστώτος» και πάει λέγοντας αφού να με θυμηθείτε έτσι θα πάμε μέχρι τις εκλογές και φυσικά ο ΣΥΡΙΖΑ θα φύγει στις επόμενες δημοσκοπήσεις 4-5% μπροστά στο σύνολο της χώρας.

Στην «καλύτερη» περίπτωση, ο φασισμός ταυτίζεται με τον κρατικό ολοκληρωτισμό. Στην χειρότερη όμως ?

Όλες αυτές οι «αστικές εκστρατείες» κατά του φασισμού ΜΜΕ και δημοσιογράφων,  αποτελούν την πιο έμπρακτη άρνηση των ταξικών ανταγωνισμών, του εγκόσμιου και αδυσώπητου αγώνα τους και επομένως, υπό αυτήν την έννοια, χτυπούν την ίδια την κυριαρχία της δημοκρατίας.

Πιστεύοντας την προπαγάνδα τους παίζουμε το παιχνίδι του αντιφασισμού και έτσι ενδυναμώνουμε αυτό που νομίζουμε ότι αντιμαχόμαστε.

Όταν οι προλετάριοι,  αλλά και η ελληνική λεγόμενη μεσαία τάξη  σπεύδουν να ενταχθούν στο στρατόπεδο της δημοκρατίας, του αντιφασισμού και του ελληνικού νομότυπου Κράτους, γίνονται παντελώς ανίκανοι να  κατανοήσουν και να υπερασπίσουν τα ίδια τα ταξικά τους συμφέροντα, παύουν να υφίστανται σαν  επαναστατική τάξη, δεν αποτελούν φόβο για τους ισχυρούς των Βρυξελών, αφού δεν μπορούν να λειτουργήσουν σαν καταστροφέας αυτής της ταξικής κοινωνίας. 

Αρα ενδυναμώνουν αυτό εναντίον του οποίου ισχυρίζονται ότι αγωνίζονται, δηλ. το  Κράτος!

Δεν υπάρχει πλέον αυτόνομο προλεταριακό κίνημα, από την στιγμή που αυτό περιχαρακώνεται στα όρια του Κράτους και των εξουσιών που προσφέρει σε όποιον ενστερνίζεται την εξασφάλιση του καθημερινού του ψωμιού.

Σωστά το ΚΚΕ και ο ΣΥΡΙΖΑ τήρησαν επιφυλακτική στάση εναντίον του φαινομένου της «κρατικής ΧΑ», χαμηλώνοντας σταδιακά τους τόνους και την αντιπαράθεση, που ζήταγε το κράτος και η Δημοκρατία τους.

Ο ΑΝΤΙΦΑΣΙΣΜΟΣ ΕΙΝΑΙ ΜΙΑ ΦΟΡΜΟΥΛΑ ΣΥΓΧΥΣΗΣ.

Η ΠΑΛΗ ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΤΟΥ ΦΑΣΙΣΜΟΥ ΞΕΚΙΝΑ ΜΕ ΤΟΝ ΑΓΩΝΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ.

ΦΑΣΙΣΤΙΚΗ ή  ΑΝΤΙΦΑΣΙΣΤΙΚΗ, Η ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΕΙΝΑΙ Η ΔΙΚΤΑΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΚΕΦΑΛΑΙΟΥ![2]

The Brousse Collective

---

[1] Jean  Barrot  – φασισμός και αντιφασισμός : ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΤΥΠΟΣ –ΔΕΚ 2002

[2] Το κείμενο αυτό δημοσιεύτηκε για πρώτη φορά στο περιοδικό Τυφλοπόντικας, τεύχος 1, Μάρτιος 2002 Μετάφραση από τα Αγγλικά.