ΓΙΑΤΙ Η ΝΟΡΒΗΓΙΑ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΧΡΕΟΣ

Η Ελλάδα, όπως και σχεδόν όλες οι χώρες της Νότιας Ευρώπης κι όχι μόνον, είναι ένα εργοστάσιο παραγωγής χρέους, σε πλήρη αντίθεση με την Νορβηγία.

Γιατί συμβαίνει αυτό;

1. Η Νορβηγία δεν αποδέχτηκε να συμμετέχει στη λεγόμενη Νομισματική Ένωση. Έχει εθνικό νόμισμα την “krone ” (νορβηγική κορόνα) και εκτυπώνεται από την ΚΡΑΤΙΚΗ (χωρίς καμία ιδιωτική συμμετοχή) Κεντρική Τράπεζα της Νορβηγίας…

2. Η Νορβηγία δεν έχει ιδιωτικοποιήσει καμία κρατική Τράπεζα της χώρας (DnB NOR)…

3. Δεν έχει ιδιωτικοποιήσει ΚΑΜΙΑ από τις εταιρίες του ενεργειακού τομέα (Statoil, κρατική πετρελαιοειδών), (Statkraft, κρατική υδροηλεκτρική), (Norsk Hydro, αλουμινίου) και την κρατική εταιρία τηλεπικοινωνιών Telenor. Φυσικά κανείς δεν τολμάει καν ν’ αναφερθεί σε ιδιωτικοποίηση των Μέσων Μαζικής Μεταφοράς…

4. Το 30% των εισηγμένων εταιριών στο Χρηματιστήριο του Όσλο είναι ΚΡΑΤΙΚΕΣ…

5. Τα Κρατικά Ομόλογα αποδίδουν καθαρό κι εγγυημένο επιτόκιο 6,75% στους αποταμιευτές…

6. Αν και είναι η χώρα με την μεγαλύτερη παραγωγή πετρελαίου στην Ευρώπη, δεν συμμετέχει στον ΟΠΕΚ…(αυτό σημαίνει ότι διαπραγματεύεται μόνη της το μαύρο χρυσό και τα πετροδολάρια της ξεπερνούν το μισό τρις τον χρόνο - Εφημ. ΒΗΜΑ 18-8- 2013.)

7. Η Δημόσια Παιδεία αποτελεί επένδυση. Οι δημόσιες δαπάνες για την Παιδεία φθάνουν το 6,6%, όταν ο μέσος όρος της Ευρωπαϊκής Ένωσης είναι 4,9%. 15.000 Νορβηγοί φοιτητές χρηματοδοτούνται από Κρατικό Ταμείο Σπουδών για σπουδές στο εξωτερικό και 7.000 φοιτητές για μεταπτυχιακές σπουδές στο εξωτερικό. Και όλα αυτά χωρίς να περιλαμβάνονται οι δημόσιες επενδύσεις για την Έρευνα, την Ανάπτυξη των σπουδών και παρεμφερείς δραστηριότητες…

8. Tο Εθνικό Σύστημα ΔΩΡΕΑΝ Δημόσιας Υγείας με το δίκτυο Νοσοκομείων και Κοινωνικές Υπηρεσίες αποτελεί κι αυτό επένδυση. Οι δημόσιες επενδύσεις στην Υγεία (νέα νοσοκομεία, προσλήψεις γιατρών, νοσηλευτών) κατατάσσουν τη Νορβηγία στην πρώτη θέση της Ευρωπαϊκής Ένωσης…

9. Οι δημόσιοι υπάλληλοι είναι το 29,3% του πληθυσμού! (ο πληθυσμός της Νορβηγίας είναι περίπου 6 εκατομμύρια κάτοικοι) και οι μισθοί των δημοσίων υπαλλήλων ξεκινούν από 3.000 και φθάνουν τις 5.000 ευρώ.

Όπως είναι κατανοητό και πασιφανές, στη Νορβηγία κανένα πολιτικό κόμμα, κίνημα, φορέας δεν ονειρεύεται, δεν κάνει καμία αναφορά, σε ζητήματα όπως του να ιδιωτικοποιηθούν οι κρατικές ή δημοτικές εταιρίες ύδρευσης, η συλλογή και επεξεργασία των απορριμμάτων (πρόκειται για καθαρά ΚΡΑΤΙΚΕΣ επιχειρήσεις).

Σε αντίθεση, στην Ελλάδα και τις χώρες που είναι “φορτωμένες” με το περιβόητο “δημόσιο χρέος”, το ακαθάριστο εθνικό προϊόν (ΑΕΠ) της Νορβηγίας είχε μια αύξηση της τάξης του 16,5%, σε αντίθεση με τις χώρες που ιδιωτικοποιούν τα πάντα. Εμείς με τις ιδιωτικοποιήσεις της δημόσιας περιουσίας, που οικοδομήθηκε με τον ιδρώτα των παππούδων, των γονιών μας, όλων των Ελλήνων πολιτών, με «συγχωνεύσεις» Σχολείων, κλείσιμο Νοσοκομείων και Κέντρων Υγείας, με ιδιωτικοποιήσεις Σιδηροδρόμων, Τραπεζών, του νερού κ.ο.κ. τι αναμένουμε;

Νίκος Κλειτσίκας
Πηγή: http://logioshermes.blogspot.com/2013/07/blog-post_3590.html#ixzz2ZklNFhUB

Ξέχωρα από την συνοπτική περιγραφή των διαφορών πολιτικής και φυσικά πολιτικών μεταξύ δυο χωρών εντελώς διαφορετικών μεταξύ τους, θα πρέπει κανείς να υπογραμμίσει τις εντυπωσιακές προσπάθειες των Νορβηγών στον τομέα της πληροφόρησης και ανάπτυξης, με την προσέλκυση επιστημονικού και τεχνικού προσωπικού από άλλες χώρες. Φυσικά και εκεί υπάρχουν προβλήματα. 

Για ρίξτε όμως μια ματιά στο http://www.norway.gr και νομίζω θα μείνετε εντυπωσιασμένοι από την διαδραστικότητα και χρησιμότητα των πληροφοριών που παρατίθενται για σπουδές,  εργασία και επιχειρηματικότητα στην χώρα αυτή. Συγκρίνετε τώρα τα ελληνικά προγράμματα τύπου voucher, προσλήψεων με επιδότηση και νέων στην καινοτόμο επιχειρηματικότητα για να βγάλετε τα συμπερασματά σας. 

Όπως αναφέρει η εφημερίδα Norway Post  με την οικονομική κρίση να βαθαίνει την αγορά εργασίας στη Ν. Ευρώπη  και την ανεργία σε Ελλάδα και Ισπανία να βρίσκεται στο 26-27% η Νορβηγία έχει δεχθεί έναν σημαντικό αριθμό μεταναστών, ο οποίος αναμένεται να αυξηθεί. Όπως επισημαίνεται μέσα σε ένα χρόνο από το Νοέμβριο του 2012 μέχρι τον Νοέμβριο του 2013, οι μετανάστες από την Ελλάδα, αυξήθηκε κατά 49% (και μην ρωτήσει κανείς πόσοι είναι). Το δεύτερο κύμα έρχεται από την Ισπανία (η αύξηση φτάνει στο 39%) και τρίτη η Πορτογαλία (32%).

Εκ μέρους του ανώτερου συμβουλίου της Στατιστικής Υπηρεσίας της Νορβηγίας, ο Αντερς Εκελαντ, υπογραμμίζει πως «πρόκειται για ένα νέο φαινόμενο και δεν μπορούμε να δούμε ακόμα τις προεκτάσεις του».

Σημαντικό είναι σύμφωνα με την εφημερίδα πως η απορρόφηση των μεταναστών είναι εύκολη καθώς το μορφωτικό επίπεδο είναι υψηλό ενώ υπάρχουν ειδικότητες τις οποίες η Νορβηγία έχει ανάγκη όπως μηχανικοί και νηπιαγωγοί.

Περισσότερα........ 

Royal Norwegian Embassy in Athens
Vas. Sophias Avenue 23, 106 74 Athens

Phone: 0030 210 72 46 173
Fax: 0030 210 72 44 989
E-mail: emb.athens@mfa.no

 

ΕΥΧΕΣ ΣΑΜΑΡΑ ΓΙΑ ΝΕΟ ΕΤΟΣ - ΙΔΙΟΣ Ο ΜΠΟΥΚΑΙ

Ο πρωθυπουργός της χώρας απευθυνόμενος μέσω ευχών  στον "εξαθλιωμένο" ελληνικό λαό, επικαλέσθηκε πλεόνασμα και ανάπτυξη για το 2014, σταθερότητα και έξοδο από το μνημόνιο. Επισήμανε τις θυσίες του ελληνικού λαού και την πάταξη της διαφθοράς στα υψηλά κλιμάκια της κοινωνίας. Ταυτόχρονα επισήμανε την αναγκαιότητα της Συνταγματικής αναθεώρησης και την προώθηση με ισοτιμία και αξιοκρατία , ευκαιριών για νέους πολιτικούς.

Φυσικά δεν είπε τίποτε για τα φορολογικά μέτρα, την  ανεργία  1,5 εκ. και πλέον συμπολιτών μας ,  το ξερίζωμα των νέων από το τόπο τους για να βρούν δουλειά στο εξωτερικό, την διαφθορά και τις μίζες σε όλα τα επίπεδα και κλιμάκια της πολιτικής ζωής, τους χιλιάδες νεκρούς από τα μνημόνια, την καταρρέουσα παιδεία, την ανύπαρκτη υγεία του λαού, την καταστροφή των μικρο-ομολογιούχων του ελληνικού δημοσίου, την επερχόμενη κατάρρευση των ασφαλιστικών Ταμείων λόγω φαγώματος των αποθεματικών τους, το κλείσιμο της ΕΡΤ και δεκάδων άλλων Οργανισμών, τις απολύσεις δημοσίων υπαλλήλων, την πώληση των δημοσίων φιλέτων  κλπ κλπ  κλπ 

Μια απορία μόνο έχω: ΠΟΙΟΣ ΤΟΥ ΓΡΑΦΕΙ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ.

Για αυτόν ή αυτούς λοιπόν που γράφουν τους λόγους του κ. πρωθυπουργού, παραθέτω ένα μικρό απόσπασμα ΑΠΟ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ ΤΟΥ ΧΟΡΧΕ ΜΠΟΥΚΑΪ "ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΝΑ ΣΚΕΦΤΕΙΣ" μπας και την επόμενη φορά είναι πλέον ευφάνταστοι.

Εκείνη την πόλη δεν την κατοικούσαν άνθρωποι, όπως όλες τις άλλες πόλεις του πλανήτη. Σ’ εκείνη την πόλη κατοικούσαν πηγάδια. Πηγάδια ζωντανά … αλλά πηγάδια.

Τα πηγάδια διέφεραν μεταξύ τους όχι μόνο ως προς  τον τόπο όπου είχαν ανοιχτεί, αλλά και ως προς το στόμιο (το άνοιγμα που τα συνέδεε με τον εξωτερικό κόσμο).

Υπήρχαν πηγάδια ευκατάστατα και πολυτελή, με στόμιο από μάρμαρο και όμορφα μέταλλα, πηγάδια ταπεινά από τούβλα και ξύλο, κι άλλα πιο φτωχά, απλές γυμνές τρύπες που ανοίγονταν στη γη.

Η επικοινωνία μεταξύ των κατοίκων της πόλης γινόταν από στόμιο σε στόμιο, και οι ειδήσεις έφταναν γρήγορα απ’ άκρη σ’ άκρη.

Μια μέρα, έφτασε στην πόλη μια «μόδα» που μάλλον είχε γεννηθεί σε κάποιο ανθρώπινο χωριό.

Η νέα ιδέα ήταν ότι κάθε ζωντανό όν που εκτιμούσε τον εαυτό του θα έπρεπε να φροντίζει πολύ περισσότερο το εσωτερικό παρά το εξωτερικό. Το σημαντικό δεν ήταν η επιφάνεια, αλλά το περιεχόμενο.

Έτσι έγινε, και τα πηγάδια άρχισαν να γεμίζουν με αντικείμενα.

Μερικά γέμισαν με κοσμήματα, χρυσά νομίσματα και πολύτιμες πέτρες. Άλλα, πιο πρακτικά, γέμισαν με ηλεκτρικές συσκευές και μηχανές. Μερικά άλλα επέλεξαν την τέχνη και γέμισαν με πίνακες ζωγραφικής, πιάνα με ουρά και εξεζητημένα μεταμοντέρνα γλυπτά. Τέλος, τα διανοούμενα γέμισαν με βιβλία, ιδεολογικά μανιφέστα και εξειδικευμένα περιοδικά.

Πέρασε ο καιρός. Τα περισσότερα πηγάδια γέμισαν σε τέτοιο σημείο, ώστε τίποτ’ άλλο δεν χωρούσε.  Τα πηγάδια δεν ήταν όλα ίδια, οπότε κάποια συμβιβάστηκαν, ενώ άλλα σκέφτηκαν πως έπρεπε να κάνουν κάτι για να συνεχίσουν να συσσωρεύουν πράγματα στο εσωτερικό τους …

Ένα απ’ αυτά έκανε την αρχή. Αντί να συμπιέζει το περιεχόμενο, σκέφτηκε να αυξήσει τη χωρητικότητά του διευρύνοντας το χώρο του.

Δεν πέρασε πολύς καιρός, κι άρχισαν και τα υπόλοιπα να μιμούνται την καινούργια ιδέα. Όλα τα πηγάδια δαπανούσαν μεγάλο μέρος της ενέργειάς τους για να επεκταθούν και ν’ αποκτήσουν περισσότερο χώρο στο εσωτερικό τους.

Ένα πηγάδι, μικρό κι απόκεντρο, άρχισε να βλέπει τους συντρόφους του να επεκτείνονται χωρίς μέτρο. Σκέφτηκε ότι αν συνέχιζαν να διευρύνονται με αυτόν τον τρόπο, σύντομα θα μπέρδευαν τα όριά τους και το κάθε ένα θα έχανε την ταυτότητά του …

Ίσως, ξεκινώντας από αυτήν την ιδέα, σκέφτηκε ότι ένας διαφορετικός τρόπος για να αυξήσει τη χωρητικότητά του ήταν να μεγαλώσει όχι φαρδαίνοντας, άλλα βαθαίνοντας. Να επεκταθεί σε βάθος,  αντί για πλάτος. Σύντομα συνειδητοποίησε ότι όλα όσα είχε στο εσωτερικό του έκαναν αδύνατη την εργασία της εκβάθυνσης. Αν ήθελε να γίνει πιο βαθύ, όφειλε να ξεφορτωθεί ολόκληρο το περιεχόμενό του …

Στην αρχή, το κενό το τρόμαξε. Αλλά αργότερα, όταν είδε ότι δεν είχε άλλη επιλογή, το έκανε.

Χωρίς τίποτα στην κατοχή του, το πηγάδι άρχισε να βαθαίνει, ενώ τα υπόλοιπα άρπαζαν τα αντικείμενα που είχε πετάξει …

Μια μέρα, κάτι ξάφνιασε το πηγάδι που μεγάλωνε προς τα κάτω. Κάτω, πολύ κάτω, πολύ στο βάθος … βρήκε νερό!

Ποτέ πριν άλλο πηγάδι δεν είχε ξαναβρεί νερό.

Το πηγάδι ξεπέρασε την έκπληξή του κι άρχισε να παίζει με το νερό, καταβρέχοντας τα τοιχώματά του, πιτσιλώντας το στόμιό του και, τέλος, βγάζοντας το νερό προς τα έξω.

Η πόλη δεν είχε ποτέ βραχεί από τίποτ’ άλλο πέρα από τη βροχή η οποία, εκ των πραγμάτων, ήταν αρκετά σπάνια, Έτσι, η γη τριγύρω απ’ το πηγάδι, αναζωογονημένη από το νερό, άρχισε να ξυπνά. Οι σπόροι βλάστησαν παίρνοντας τη μορφή χλόης, τριφυλλιών, λουλουδιών και αδύναμων κορμών που μετατράπηκαν αργότερα σε δέντρα …

Μια έκρηξη χρωμάτων και ζωής απλώθηκε γύρω από το απομακρυσμένο πηγάδι, το οποίο άρχισαν να αποκαλούν: «το Περιβόλι».

Όλοι το ρωτούσαν πώς είχε καταφέρει αυτό το θαύμα.

«Δεν είναι κανένα θαύμα» απαντούσε το Περιβόλι

«Πρέπει να σκάψεις στο εσωτερικό, προς τα μέσα.»

Πολλοί θέλησαν να ακολουθήσουν το παράδειγμα του Περιβολιού, αλλά αποδοκίμασαν την ιδέα όταν συνειδητoπoίησαν ότι, για να βαθύνουν, θα έπρεπε πρώτα να αδειάσουν. Συνέχισαν να διευρύνονται όλο και πιο πολύ, για να γεμίσουν με περισσότερα ακόμα πράγματα …

Στην άλλη άκρη της πόλης, ένα άλλο πηγάδι αποφάσισε κι αυτό να πάρει το ρίσκο να αδειάσει. ..

Κι άρχισε κι αυτό να βαθαίνει … Κι έφτασε κι αυτό στο νερό …

Και το έριξε κι αυτό προς τα έξω δημιουργώντας μια δεύτερη όαση στο χωριό …

«Τι θα κάνεις όταν θα τελειώσει το νερό;» το ρωτούσαν.

«Δεν ξέρω τι θα συμβεί» απαντούσε. «Αλλά, προς το παρόν, όσο περισσότερο νερό βγάζω, τόσο περισσότερο νερό βρίσκω.»

Πέρασαν μερικοί μήνες μέχρι τη μεγάλη ανακάλυψη.

Μια μέρα, σχεδόν κατά τύχη, τα δύο πηγάδια κατάλαβαν ότι το νερό που είχαν βρει στο βάθος τους ήταν το ίδιο …

Ότι το ίδιο υπόγειο ποτάμι που περνούσε από το ένα, γέμιζε το βάθος του άλλου.

Κατάλαβαν ότι ξεκινούσε γι’ αυτά μια καινούργια ζωή. Όχι μόνο μπορούσαν να επικοινωνούν από στόμιο σε στόμιο, επιφανειακά, όπως όλοι οι άλλοι, αλλά η αναζήτηση τους, τους είχε προσφέρει ένα νέο και μυστικό σημείο επαφής.

"Είχαν ανακαλύψει τη βαθιά επικοινωνία που πετυχαίνουν μόνον εκείνοι που έχουν το θάρρος να αδειάσουν από κάθε περιεχόμενο και να ψάξουν στο βάθος της ύπαρξής τους για να βρουν τι έχουν να δώσουν … "

Η ΕΡΓΑΣΙΑ ΕΙΝΑΙ ΕΝΑ ΔΡΕΠΑΝΙ ΠΟΥ ΘΕΡΙΖΕΙ ΤΟΝ ΧΡΟΝΟ. Μ.ΝΑΠΟΛΕΩΝ

ΣΟΚ: Στο 57,2% ανέβηκε η ανεργία στους νέους!

Σε ανησυχητικά υψηλά επίπεδα σύμφωνα με τα ΜΜΕ,  συνεχίζει να κυμαίνεται το ποσοστό της ανεργίας των νέων (ηλικίες 15-24) σύμφωνα με τα στοιχεία που καταγράφει έρευνα εργατικού δυναμικού της Εθνικής Συνομοσπονδίας Εμπόρων... και παρουσίασε η εφημερίδα  το «Βήμα».

Στην ίδια έρευνα επισημαίνεται ότι το γενικό ποσοστό της ανεργίας βρίσκεται στο 27%, αλλά στους νέους αυτό υπερδιπλασιάζεται φθάνοντας στο 57,2% με τον συνολικό αριθμό των ανέργων να ξεπερνάει τα 1,3 εκατομμύρια.

Σιγά τα νέα. Χιλιάδες νέοι και νέες με απίστευτες σπουδές και πτυχία οδηγούνται σαν πρόβατα επί σφαγή στον θεσμό των voucher που καταλύει κάθε έννοια αξιοπρέπειας και ισονομίας στην κατεχόμενη Ελλάδα. ΄Αλλοι κατευθύνθηκαν στην παροχή κοινωνικής εργασίας σε ΟΤΑ (ενόψει εκλογών) ή νοσοκομεία, ιδρύματα, την Εκκλησία κλπ.

Και όλα αυτά για να πανηγυρίζουν μερικοί πολιτικοί για ανάσχεση της  (στατιστικής) Ανεργίας. Βεβαίως η χώρα έχει πτωχεύσει, ενώ χιλιάδες μικρά ή μεγάλα οικονομικά σκάνδαλα μαστίζουν την δημόσια ζωή και ένα οργανωμένο «τσουνάμι φόρων» θα πλήξει τις ζωές όλων μας το 2014.  Η δικαιοσύνη απονέμεται πλέον όχι με στοιχεία, αλλά με βάση την εγγύηση που καταβάλλει ο κατηγορούμενος (Χ.Τομπούλογλου)  Με καταρρακωμένο ασφαλιστικό  σύστημα αφού δεν υπάρχουν πλέον  αποθεματικά, με έλλειψη των φορολογικών μηχανισμών και με αδυναμία ελέγχου των όποιων αγοραστικών συμπεριφορών έχουν απομείνει στον έλληνα, τα στοιχεία  για την ανεργία προκαλούν γέλιο σε κάθε σπίτι σε κάθε καταναλωτή. Δυστυχώς δεν έχουμε γίνει ακόμη «πολίτες» αυτού του τόπου.

Μια χύτρα ταχύτητας φαίνεται να είναι η ελληνική κοινωνία που βράζει τρελά. Κι η βαλβίδα έχει ξεκινήσει να σπάει. Μοιάζουν όλα υπό έλεγχο αλλά ΤΙΠΟΤΑ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΥΠΟ ΕΛΕΓΧΟ. Ο  λαός  αυτή τη στιγμή μόλις ξυπνάει από το σοκ και προσπαθεί να ανακαλύψει τις δυνάμεις του. Κανείς δεν είναι ήσυχος. Πολλοί όμως από μας βρίσκονται ήδη στην κόλαση.

Οι ξένοι δανειστές το γνωρίζουν. Οι δικοί μας φαντασιώνονται ανύπαρκτες εξελίξεις. Νομίζουν πως όλα θα πάνε όπως φαίνονται. Κανένα από τα σχέδια δεν θα εφαρμοστεί, δεν θα έχει επιτυχία. Πλέον είναι ξεκάθαρο.

Γιατί δεν ξεσηκώνονται οι Έλληνες ? Οι Έλληνες βρίσκονται μέσα στη φωτιά σε άτακτους σχηματισμούς και εγκαταλειμμένοι. Κι εδώ ισχύει το "πυρ κατά βούληση"

Οι άλλοι ευρωπαικοί λαοί ίσως έχουν περιθώρια να οργανωθούν, ίσως έχουν σχέδια τακτικής αντιμετώπισης. Αλλά εδώ είναι τόπος ήδη καμένος. Κι όλα θα γίνουν σε πλήρη αταξία. Κι οι Έλληνες ετοιμάζουν το σάκο επιβίωσης. Και μέσα σ΄ αυτόν φυλάνε και την οργή τους για τη κατάλληλη στιγμή.

Η "κατοχή" είναι ήδη εδώ. Κι όπως τα γερμανικά στρατεύματα παρέλαζαν και τα παράθυρα ήταν κλειστά μέσα σε μια σιωπηλή και τρομοκρατημένη Αθήνα, έτσι είναι και τώρα. Οι περισσότεροι από εμάς έχουμε κλείσει τα παραθυρά μας. Κι είμαστε μέσα τρομοκρατημένοι κι αηδιασμένοι από το πρώτο σοκ. Σιγά μην ασχολείται κανείς με τα νούμερα της ανεργίας.

Η συνέχεια όμως θα είναι κάτι που δεν θα έχει λόγια. Αντί λοιπόν  να καθόμαστε παραμονή πρωτοχρονιάς μέσα στο σπίτι και να αναλύουμε αν ο ΣΥΡΙΖΑ θα μας σώσει, αν η ανεργία θα μεγαλώσει, ή αν το ρεύμα θα ακριβύνει, ας βγούμε  στους δρόμους να διαμαρτυρηθούμε. Ποιος ξέρει  ίσως ναναι το τελευταίο σπίρτο που μπορεί όμως να διατηρήσει το όραμα της πατρίδας  και όχι της επικράτειας COSCO, που θέλουν οι προδότες, ζωντανό.

ΚΑΘΕ ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΜΙΑ ΙΣΤΟΡΙΑ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ - ΑΥΤΗ ΠΟΥ ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΜΑΣ ΠΑΡΟΥΝ ΔΝΤ - ΤΡΟΙΚΑ ΚΑΙ ΛΟΙΠΟΙ ΓΙΑΤΙ ΕΙΝΑΙ ΑΝΕΡΑΣΤΟΙ

Στο μεγάλο σεισμό της Θεσσαλονίκης (Ιούνιος 1978) ο Νίκος Παπάζογλου έστειλε την έγκυο γυναίκα του σε συγγενείς στην Αμερική,  επειδή το σπίτι τους υπέστη ζημιές και ήταν υπό κατάρρευση. 

Ο Μίκης Θεοδωράκης τον προσκάλεσε να μείνει μαζί του στο Βόλο για λίγο μέχρι να γίνει το σπίτι του. Εκεί όμως ερωτεύτηκε μια κοπελιά τόσο παράφορα που δεν άντεξε να μείνει κοντά της,  γιατί ένιωθε μεγάλη έλξη και δεν ήθελε να απατήσει τη γυναίκα του. Ναι ρε υπάρχουν και τέτοιοι άντρες. Σπάνιοι μεν αλλα υπάρχουν.

Αποφάσισε να γυρίσει στη Θεσσαλονίκη και στο δρόμο της επιστροφής μέσα σε 20 λεπτά όπως είπε και ο ίδιος, έγραψε ένα πασίγνωστο τραγούδι που το μισό το αφιέρωνε στην γυναίκα που ερωτεύτηκε στο Βόλο και το άλλο μισό στη νεογέννητη κόρη του.

ΤΙΤΛΟΣ : ΑΥΓΟΥΣΤΟΣ

Μα γιατί το τραγούδι να 'ναι λυπητερό

με μιας θαρρείς κι απ' την καρδιά μου ξέκοψε

κι αυτή τη στιγμή που πλημμυρίζω χαρά

ανέβηκε ως τα χείλη μου και με 'πνιξε

φυλάξου για το τέλος θα μου πεις

Σ' αγαπάω μα δεν έχω μιλιά να στο πω

κι αυτό είναι ένας καημός αβάσταχτος

λιώνω στον πόνο γιατί νιώθω κι εγώ

ο δρόμος που τραβάμε είναι αδιάβατος

κουράγιο θα περάσει θα μου πεις

Πώς μπορώ να ξεχάσω τα λυτά της μαλλιά

την άμμο που σαν καταρράχτης έλουζε

καθώς έσκυβε πάνω μου χιλιάδες φιλιά

διαμάντια που απλόχερα μου χάριζε

θα πάω κι ας μου βγει και σε κακό

Σε ποιαν έκσταση απάνω σε χορό μαγικό

μπορεί ένα τέτοιο πλάσμα να γεννήθηκε

από ποιο μακρινό αστέρι είναι το φως

που μες τα δυο της μάτια πήγε κρύφτηκε

κι εγώ ο τυχερός που το 'χει δει

Μες το βλέμμα της ένας τόσο δα ουρανός

αστράφτει συννεφιάζει αναδιπλώνεται

μα σαν πέφτει η νύχτα πλημμυρίζει με φως

φεγγάρι αυγουστιάτικο υψώνεται

και φέγγει από μέσα η φυλακή

Πώς μπορώ να ξεχάσω τα λυτά της μαλλιά

την άμμο που σαν καταρράχτης έλουζε

καθώς έσκυβε πάνω μου χιλιάδες φιλιά

διαμάντια που απλόχερα μου χάριζε

θα πάω κι ας μου βγει και σε κακό!

Επίκαιροι αμίλητοι

Την ώρα που 650 εργαζόμενοι παραμονές γιορτών, ετοιμάζονται να απολυθούν απο τον Δήμο Αθήνας, ενώ ταυτόχρονα ο Υπουργός Υγείας ετοιμάζει νέο φορέα πρωτοβάθμιας υγείας και χιλιάδες συμπολίτες μας αναμένεται να απολυθούν με την απελευθέρωση των απολύσεων, την ώρα που θα πέσει μαχαίρι στα προνιακά επιδόματα όπως προβλέπει η σχετική έκθεση του ΟΟΣΑ απο τον περασμένο Σεπτέμβρη, κόσμος πολύς πάει και έρχεται στα γραφεία των Υπουργών και των κομμάτων. Είναι οι υποψήφιοι για τις δημοτικές και Νομαρχιακές εκλογές του Μαίου φυσικά.

Ο λαός παρακολουθεί ακίνητος ακόμη τα χάλια τους και περιμένει. Να φοβάσαι όμως εκείνον που δεν κινείται, που δεν οργίζεται, που δεν αντιδρά, γιατί το ξέσπασμα θάναι τρομερό. Τα λόγια αυτά ανήκουν σε ένα λαικό και ελεύθερο άνθρωπο,  αγωνιστή που το βιβλίο των αναμνησεών του βρίκεται σε λίγες πια αριστερές βιβλιοθήκες.   

Κάποτε ο ΕΛΑΣ Αθήνας με αρχηγό τον Ο. Μακρή - καπετάνιος του 1ου και 2ου Συντάγματος της Αθήνας (αυτός είναι ο λαικός και ελεύθερος άνθρωπος) , αγωνίστηκε  εναντίον των καταχτητών και των ιμπεριαλιστών.

Είναι καιρός παραμερίζοντας τις όποιες διαφορές χωρίζουν τους πραγματικούς πατριώτες,  να αγωνιστούμε ξανά απέναντι στον ίδιο εχθρό, που απειλεί την ύπαρξη της πατρίδας μας. Ας μην ξεχνάμε ότι στην Γερμανία σχηματίστηκε κυβέρνηση.  

΄Ηρθε καιρός να ξαναγυρίσουμε στο νεκρό στρατηγό. Οι στίχοι του ποιητή πάντα επίκαιροι και κοφτεροί. Θαυμάστε !    



Την ώρα που αεροκοπανάνε οι άρχοντες περί δημοκρατικής τάξης,
ανάμεσά μας οι αμίλητοι ζούνε.
Κι όσο σαν δούλοι εμείς μένουμε σιωπηλοί,
οι ηγεμόνες δυναμώνουν,
ξεσκίζουν, βιάζουν, ληστεύουν,
των ανυπόταχτων τα μούτρα τσαλακώνουν.
Ετούτων των αμίλητων το πετσί,
περίεργα θα ’λεγες είναι φτιαγμένο.
Τους φτύνουνε καταπρόσωπο
κι αυτοί σκουπίζουνε σιωπηλά το πρόσωπο το φτυμένο.
Να αγριέψουνε δεν το λέει η ψυχούλα τους,
και που το παράπονό τους να πούνε;
Απ’ του μισθού τα ψίχουλα,
πώς να αποχωριστούνε;
Μισή ώρα, κι αν, βαστάει το κόχλασμά τους,
μετά αρχινάνε το τρεμούλιασμά τους.
Ει! Ξυπνήστε κοιμισμένοι!
Από την κορυφή ως τα νύχια ξεσκεπάστε τους,
άλλο δε μας μένει.

Vladimir Mayakovsky

ΛΙΑΠΗΣ - ΠΑΝΤΑ ΜΑΖΥ ΣΟΥ

Δεν πρέπει ο λαός να πέσει στην καλοστημένη παγίδα αποπροσανατολισμού του, από τα ΜΜΕ και τα blog -σαΐνια. Υπάρχουν άλλα πολύ σοβαρότερα προβλήματα στην ελληνική ζωή και όχι η καναπεδάτη ενασχόληση με τον Μισέλ,  οπότε ο εν λόγω φοροφυγάς πρώην υπουργός, μόνο ως κωμικός μπορεί να θεωρηθεί.

Ναι ο γελωτοποιός στα χρόνια  του μνημονίου, αλλά και όλων μας,  που καθυβρίζει με τις πράξεις του και απροκάλυπτα φτύνει την «ανθρωπότητα» των δυστυχισμένων Ελλήνων. ΄Αλλωστε δήλωσε μετανοημένος. ΄Εχω όμως μια σημαντική απορία. Πώς μπήκε στην Τροχαία Αγ. Παρασκευής με μπουφάν των 1000€ και βγήκε με χειροπέδες και  μπουφάν των 50€. ΄Εγινε κατάσχεση του μπουφάν? Γυρίστηκε ταινία με πονεμένο πρόσωπο και εμφάνιση?

Μάλλον ο γνωστός ποινικολόγος  των Αθηνών που θα τον υπερασπιστεί έδωσε τις οδηγίες.

Και επειδή  πολλοί «πολίτες»  του γυναικείου φύλου ενδεχομένως να τον ψήφισαν, ας γράψουν στο facebook καμιά καλή κουβέντα παρηγοριάς γι΄ αυτόν και το TUAREG του.  

Αμέσως μετά ας πάνε να παραδώσουν τις πινακίδες του δικού τους αυτοκινήτου, γιατί δεν έχουν τώρα να πληρώσουν  τα τέλη κυκλοφορίας. Και προσοχή η προθεσμία λήγει στο τέλος Δεκεμβρίου δίχως παράταση της δικής μας ηλιθιότητας που ανέθρεψε κάθε λογής τέτοιους Λιάπιδες! 

ΠΑΙΔΕΙΑ ΙΔΙΑ ΤΟΤΕ ΚΑΙ ΤΩΡΑ - ΑΚΙΝΗΤΗ

Ένα καζάνι που βράζει είναι εδώ και καιρό η Ανώτατη Παιδεία και όχι μόνο στην Ελλάδα.

Η ίδια η ΕΛΣΤΑΤ διαψεύδει την κυβέρνηση, καθώς αντί για φώς στο τούνελ, success – story και άλλες βαρύγδουπες δηλώσεις, διαπιστώνει ότι η χώρα μας βρίσκεται στην 6^η χειρότερη θέση στο κόσμο, σε ότι αφορά την στέρηση βασικών αγαθών διαβίωσης για τον πληθυσμό  της. ΄Αλλωστε και ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας (Π.Ο.Υ.) που συμμετέχει στις αλλαγές στην χώρα μας, διαπιστώνει ότι η μεταρρύθμιση γίνεται στα τυφλά. 

Το καζάνι βέβαια πρέπει να περιλάβει όλους τους θυμωμένους ανθρώπους ενωμένους στους εξής απλούς τρείς στόχους :

1. πτώση της κυβέρνησης όχι μέσα από την Βουλή , αλλά πρώτα έξω από αυτή

2. οργανωμένη έξοδο από το ευρώ, με την θεσμοθέτηση προγράμματος ανασυγκρότησης των ερειπίων που αφήνει πίσω του το μνημόνιο  

3. μείωση της φορολογίας

Κια για κείνους που φοβούνται την έξοδο απο το ευρώ με την ταυτόχρονη φυσικά διαγραφή του "επαχθούς αέναου  χρέους" - δηλητήριο για το μέλλον της χώρας, θυμίζω ότι το 2000, με την δραχμούλα μας πληρώναμε ενα κιλό  μανταρίνια 187 δρχ. ενώ σήμερα πληρώνουμε 1,20 € ή 410 δρχ. περίπου. 

ΔΥΟ ΦΟΡΕΣ ΠΑΝΩ. ΤΙ ΔΕΝ ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΕΙΣ?    

ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΥΓΕΙΑ ΤΕΛΟΣ - Yeditepe Üniversitesi

Η ΤΟΥΡΚΙΑ ΠΡΟΣΚΑΛΕΙ ΑΣΘΕΝΕΙΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΝΑ ΠΑΝΕ ΝΑ ΝΟΣΗΛΕΥΘΟΥΝ ΣΤΑ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΑ ΤΗΣ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΠΙΟ ΦΘΗΝΑ!

Η διάλυση της Δημόσιας Υγείας στην Ελλάδα κάνει τους Ευρωπαίους να ζητούν Έλληνες γιατρούς. Τώρα, κι ενώ ο υπουργός Υγείας ευαγγελίζεται τον ιατρικό τουρισμό, έρχονται και οι Τούρκοι και ζητούν Έλληνες ασθενείς, λέγοντας ότι το σύστημα Υγείας τους είναι καλύτερο από της Ελλάδας, ότι στα νοσοκομεία τους δεν υπάρχουν «φακελάκια» και ότι οι τιμές των επεμβάσεων και των φαρμάκων στην Τουρκία είναι φθηνότερες και φθάνουν στο 1/3 των αντίστοιχων ελληνικών τιμών, αναφέρει ρεπορτάζ του Γιάννη Αποστολάκη στην Ελευθεροτυπία.

Κλιμάκιο γιατρών του νοσοκομείου Αδριανούπολης επισκέφθηκε χθες νοσοκομεία της Θεσσαλονίκης, με επικεφαλής τον γ.γ. της Ένωσης Δημόσιων Νοσοκομείων της Αδριανούπολης, Ιλχάν Ατσικγιόζ, και το διευθυντή του Τομέα Υγείας του νομού Αδριανούπολης, Εμράχ Ερτέν.

Διαβάστε περισσότερα στο www.prezatv.blogspot.com

Tην ώρα που οι περισσότεροι ΄Ελληνες αντιμετωπίζουν πρόβλημα επιβίωσης και ο Υπουργός Υγείας βεβαιώνει την επίτευξη των μνημονιακών στόχων για την διάλυση της "δύσοσμης" υγείας των συμφερόντων και των ιατρικών παραμάγαζων στο φάρμακο και τις υπηρεσίες υγείας, οι τούρκοι τόσο στα άγονα και όχι μόνο νησιά,  όσο και στην Β. Ελλάδα, αναπτύσσουν και διαμορφώνουν πολιτικές και συμμαχίες που θα τους επιτρέψουν να παρέμβουν στην κοινωνία. 

Δεν θα χρειαστεί εν καιρώ να παραμείνουμε στην ζώνη των Γερμανών. Η ζώνη της Τουρκίας διαθέτει  πολλά πλεονεκτήματα και αρκετή κονόμα ( ξενοδοχεία, ιατρικά κέντρα, φαρμακοβιομηχανία κλπ), αρκεί να ασπαστούμαι το δόγμα των "φίλων" και "συμμάχων". Τα υπόλοιπα - Κύπρος, δηλώσεις Νταβούτογλου ή Ερντοκάν - Βενιζέλου, Γεωργιάδη  κλπ είναι για τους χαζούς πατριώτες!

Αγαπητέ αναγνώστη δες την ενυπόγραφη επιστολή που έστειλε καλός φίλος για την κατάσταση στην Τουρκία και κλάψε για την κατάσταση που μας έφεραν όχι μονο στην υγεία, αλλά και στο έτερο πόλο πολιτισμού και ανάπτυξης μιας χώρας την παιδεία: 

«Τα τελευταία περίπου 2 χρόνια σπουδάζω και δραστηριοποιούμαι στην Τουρκία. Είναι μια χώρα με πολλά πλεονεκτήματα αλλά και με αρκετά μειονεκτήματα. Παρ΄ όλα αυτά είναι ένας τόπος με Όραμα και Σοβαρότητα, εν ολίγοις ‘όλοι δουλεύουν και θέλουν να πάνε μπροστά’ . 

Όραμα... αυτή η λέξη που τόσο έχει ξεφτιλιστεί στη χώρα μας. Γραφικός όρος κάθε πολιτικής ομιλίας που απλά πέφτει στο πάτωμα για να τον σκουπίσουν μετά οι καθαριστές μαζί με όλα εκείνα τα χαρτάκια του ψηφο-παραλληρήματος και μαζικού οργασμού αυτών των συγκεντρώσεων... Όραμα εννοώ μια ματιά για το πώς θέλουμε να είμαστε στο μέλλον ή πιο απλά να ΄παραγγέλνουμε΄ το αύριο.

Σοβαρότητα δεν εννοώ την κομπορρημοσύνη ή παλικαριά ορισμένων Ελλήνων πολιτικών σε διεθνή γεγονότα ή στην τηλεόραση. Σοβαρότητα εννοώ την αντίληψη του οράματος, της εργασίας και των πόρων για την επίτευξή του, ή απλά αυτό που μας έλεγε ο μαθηματικός και διευθυντής στο Γυμνάσιο που φοιτούσα ΄Είμαι, Έχω, Θέλω΄. 

Πώς ξεκίνησαν όλα. Οι Τούρκοι γείτονες μας μου απέδωσαν μία συνδυασμένη Υποτροφία το 2009. Συγκεκριμένα η όλη διαδικασία ξεκίνησε από τα Rotary Clubs της Τουρκίας τα οποία σε συνδυασμό με το Πανεπιστήμιο Yeditepe και με σκοπό την προώθηση της ελληνο-τουρκικής φιλίας και κατανόησης (μέσα από τον πιο αποτελεσματικό τρόπο που δεν είναι άλλος από τις Υποτροφίες) κατόπιν διαγωνισμού που διεξήχθη και υποβολής αιτήσεων με επέλεξαν να είμαι Πρέσβης Καλής Θελήσεως και να σπουδάσω στη χώρα τους. Αρχικά δε διστάζω να πω, εξαιτίας ορισμένων προκαταλήψεων λόγω κόμπλεξ κατωτερότητας που ανθίζει σε μικρές χώρες όπως και η δική μας, ...ήμουν επιφυλακτικός, γρήγορα όμως συνειδητοποίησα πόσο διαφορετικά ήταν τα πράγματα και πόσο με ωφέλησε η εν λόγω υποτροφία καθώς και πόσο μεγάλη τιμή ήταν το ότι μου αποδόθηκε.

Να γυρίσω πού; Στους σκοτεινούς εκείνους διαδρόμους που θυμίζουν την μεταπολεμική Ευρώπη... Στους περίεργους εκείνους τύπους που πουλάνε ‘ιδεολογική πραμάτεια’ από τα Κομματικά Τραπεζάκια τους; Στους Φιντέλς και Ζαπατίστα του ελληνικού πανεπιστημίου που χτίζουν πόρτες Γραφείων Επιχειρηματικότητας(περίπτωση Πανεπιστημίου Πατρών) ή στους Νέο-Ναζί διαφόρων ομάδων που έχουν κάθε δικαίωμα να σταματούν ομιλίες να μπαίνουν... να βγαίνουν, να θερίζουν, να ΄βιάζουν΄ και ό,τι βάζει ο νους. Να ζηλέψω τι από αυτά;

Το πανεπιστήμιο που φοιτώ (Yeditepe Üniversitesi) είναι Ιδιωτικό ίδρυμα. Ναι μάλιστα οι Τούρκοι φίλοι μας έχουν από αυτά, ναι αυτά που τόσο απειλούν το ένδοξο δημόσιο (σοβιετικού τύπου) Πανεπιστήμιο της Χώρας μας... Είναι ένας αποτελεσματικός ιδιωτικός φορέας λοιπόν που σέβεται τον εαυτό του και πάνω από όλα τους Φοιτητές του. Πρώτη φορά ένιωσα πως «μετράω» και πρώτη φορά είχα εντατική ‘εργασία για το σπίτι’. Και ναι μου άρεσε! Γινόμουν καλλίτερος, ξαφνικά είχα κίνητρο, ό,τι ποτέ δεν είχα στην Ελλάδα δυστυχώς. Ενδεικτικά αναφέρω πως η παρακίνηση για τη συμμετοχή και τη δραστηριοποίησή μας σε μη κυβερνητικές οργανώσεις NGOs είναι συνεχής από τους καθηγητές, ορισμένες φορές και προϋπόθεση για να ΄περάσεις΄ το μάθημα. 

Οι πολιτικές παρατάξεις είναι άλλη μια ελληνική πατέντα, εδώ δεν υπάρχουν, γιατί απλά δε χρειάζονται. Τα παράπονα των φοιτητών λαμβάνονται σοβαρά από τη διεύθυνση κάθε τμήματος και επιλύονται σε χρόνο μιας εβδομάδας (για σοβαρά θέματα). Φυσικά υπάρχουν όμως Ομάδες ΑΠΟ το Πανεπιστήμιο ΓΙΑ το Πανεπιστήμιο, από ομάδες φιλοσοφικές, ερασιτεχνικής φωτογραφίας, καταδύσεων-extreme sports, χορού μέχρι ομάδες Επιστημονικής φαντασίας και ό,τι βάζει ο νους. Ναι αυτές οι «παρατάξεις» μου αρέσουν πολύ και μάλιστα χρηματοδοτούνται αφειδώς από το Πανεπιστήμιο. 

Τις εγκαταστάσεις δεν θα τις σχολιάσω ιδιαίτερα, διότι είναι η ποιότητα που μετράει και όχι η εμφάνιση, συνοπτικά θα πω όμως πως  συναγωνίζονται εγκαταστάσεις 5αστερου ξενοδοχείου. 

Επίσης εντός του πανεπιστημίου πραγματοποιούνται ημέρες Καριέρας ναι! Καριέρας όπου έρχονται Εταιρείες και συνδιαλέγονται και ναι γιατί όχι ΄Στρατολογούν΄ φοιτητές! Σενάρια επιστημονικής φαντασίας αυτά για τη χώρα μας... Ακόμα, το πανεπιστήμιο έχει εφαρμόσει το σύστημα των Credits που σημαίνει ότι τα μαθήματα που «περνάω» εδώ αναγνωρίζονται σε όλο σχεδόν τον κόσμο... Βέβαια όχι στη χώρα μας, της οποίας παρεμπιπτόντως το πτυχίο μου αναγνώρισε πλήρως η τουρκική κυβέρνηση εντός 2 μηνών. 

Αλλά μήπως όλα αυτά συμβαίνουν διότι το Yeditepe είναι ιδιωτικό πανεπιστήμιο; Η απάντηση είναι ΟΧΙ καθώς έχω επισκεφθεί και Δημόσια Πανεπιστήμια λόγω Τούρκων και Αμερικανών. Ναι! Αμερικανών φίλων που σπουδάζουν εκεί και έχω συμμετέχει σε διαλέξεις. Εν ολίγοις υπάρχει Σοβαρότητα. Δηλαδή οι σκοποί των Πανεπιστημίων είναι σαφώς ορισμένοι και όλοι επιτελούν λειτούργημα, με Πλεονασματικούς(ιδιωτικά αλλά και ορισμένα δημόσια εκπαιδευτικά ιδρύματα) ή Ισοσκελισμένους (κυρίως δημόσια εκπαιδευτικά ιδρύματα) προυπολογισμούς. Για να μην παρεξηγηθώ, ελλείψεις και μειονεκτήματα υπάρχουν και δεν περιγράφω κάποιον παράδεισο. Το σημείο που θέλω να τονίσω είναι η Σοβαρότητα και το Όραμα ως προς την αντιμετώπιση αυτών των προβλημάτων, κάτι που λείπει στην Ελλάδα. 

Η Τουρκία είναι μια χώρα εξωστρεφής, ανοιχτή. Ναι! Ανοιχτή. Ανοιχτή σε ξένους φοιτητές, σε ιδέες που θα την πάνε μπροστά. Ανοιχτή στους τουρίστες. Οι Έλληνες μπορούμε να την επισκεφθούμε μόνο με την ταυτότητά μας σε αντίθεση με τους Τούρκους που για να έρθουν στη χώρα μας το μόνο που δε ζητούν –χωρίς αυτό να είναι βέβαιο– είναι Πιστοποιητικό Φρονημάτων. Ανοιχτή σε επενδύσεις και στο επιχειρείν.Οι επιχειρήσεις εδώ δεν είναι κακές αλλά οι ιδιοκτήτες – μέτοχοί τους είναι πρόσωπα σεβασμού, διότι προσφέρουν παραγωγή πλούτου αντί να μοιράζουν τη μιζέρια. Σαφώς υπάρχουν προβλήματα και ασυμμετρίες και σαφώς μπορεί να αποδειχθεί ένα δύσκολο μέρος να διαβιώσεις, όμως οι ευκαιρίες υπάρχουν. Η ανάπτυξη είναι μεγάλη και το ηθικόν υψηλό. Αυτά μου φτάνουν και μου περισσεύουν. Θέλετε κι άλλα;

Γερμενής Παναγής

Master in Political Science, Yeditepe Üniversitesi- Turkiye
Bachelor in Bussiness Administration, University of Patras Greece»

ΟΧΙ ΔΕΝ ΘΕΛΟΥΜΕ ΚΙ  ΑΛΛΑ!!!!! ΑΦΗΣΕ ΜΑΣ ΣΤΗΝ ΜΙΖΕΡΙΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΔΥΣΤΥΧΙΑ ΤΟΥ ΜΥΑΛΟΥ ΚΑΙ ΤΗΣ ΣΚΕΨΗΣ ΜΑΣ ..........

kardeşim İflas ( αδελφέ πτωχεύσαμε) - Δές το βίντεο 

ΕΓΩ -YO - IO- JEG - JA - UNE - JE - ICH - IK - я - 我 - אני - JAC

Σε όποια γλώσσα και αν το διαβάσεις, ένα είναι το Εγώ, δηλ. η παρούσα κατάσταση του κόσμου της ύλης, ορατής και αόρατης και όχι μόνο της ανθρωπότητας. 

Στην καθομιλουμένη είναι η λέξη που υπάρχει σε κάθε πρόταση, είτε ακούγεται είτε όχι, μαζί με τις συγγενικές της , αλλά και η πλέον παραπλανητική σαν λέξη, γιατί σαν έννοια είναι η απόλυτη καταστροφή. Στην καθημερινή χρήση το ΕΓΩ, το κομματιασμένο, δηλώνει το αρχέγονο λάθος, την πλανεμένη αντίληψη για το Άτμητο, το Άρρητο. H λέξη  ΕΓΩ είναι η πλασματική ψευδαίσθηση ενός διαιρεμένου σε χιλιάδες κομμάτια εαυτού.

Το “εγώ” είναι ο άνθρωπος, ο παγωμένος, παγ(ι)ωμένος. Σκέψου το νερό. Κινείται παντού, μπαίνει παντού, είναι ρευστό, πολύ όμορφα και φυσικά υπακούει στον συμπαντικό κανόνα “τα πάντα ρει”. Μέχρι που αποκτά ‘εγώ’. Τότε παύει να είναι ρευστό και γίνεται πάγος. Παύει να είναι μέρος, του, σε συνεχή ροή σύμπαντος, και γίνεται πέτρα παγωμένη. Καμία ροή. Ακίνητο μέχρι να λιώσει – πεθάνει.

Αυτή ακριβώς είναι και η κατάσταση των περισσότερων ανθρώπων σήμερα όχι μόνο στην Ελλάδα του σκότους, της πείνας και της μιζέριας. Παγ(ι)ωμένη. Αυτό συμβαίνει όταν ο άνθρωπος μπαίνει σε ομάδες, δίνοντας φυσικά την συμφωνία του. Όταν οι ομάδες και οι πεποιθήσεις του “εγώ” του κλέβουν την ελευθερία του και εγκλωβίζοντας τον, τον παγώνουν. Παύει να είναι πλέον ελεύθερος και αποκτά εγώ ή εμείς, που είναι το ίδιο.

Όμως, προκειμένου να γίνεις αποδεκτός κι αρεστός στην κοινωνία κατατάσσεσαι σε κάποιο σύνολο-ομάδα και Συμφωνείς να δέχεσαι ακόμα και το μεγαλύτερο ψέμα γι’ απόλυτη αλήθεια, προκείμενου να σε αποδεχτούν. Από την κούνια όλους τους ανθρώπους μας διδάσκουν να υποτασσόμαστε και να συμφωνούμε, στις απόψεις του συνόλου και αυτό συμβαίνει πάνω απ’ όλα στην ερμηνεία της πραγματικότητας και προπαντός στις μεγάλες Αλήθειες, πυλώνες την κοινωνίας-φυλακή, δηλ. θρησκείες, πολιτική, οικονομία, αθλητισμός και κάθε λογής –ισμούς.

Μεγαλώνοντας έχεις εκπαιδευτεί να αγνοείς, ορισμένες όψεις της πραγματικότητας, γιατί οι άλλοι ενήλικοι τις θεωρούν γελοίες ή ανύπαρκτες και για να είσαι αποδεκτός τις αποδέχεσαι κι εσύ δηλ. ΣΥΜΦΩΝΕΙΣ πως υπάρχουν και ο κύκλος της κάθε ανοησίας και της Δημιουργίας διαιωνίζεται.

Αποδέχεσαι και συμφωνείς, για την εικόνα του κόσμου που σου παρουσιάζουν τα ΜΜΕ και οι πολιτικοί. Πως πρέπει να δουλεύεις για να ζήσεις και μάλιστα συμφώνησες πως πρέπει να σου αρέσει που δουλεύεις για να ζήσεις. Πως πρέπει να κάνεις οικογένεια και να φροντίζεις την οικογένεια σου, μα όχι απαραίτητα και την οικογένεια των άλλων ανθρώπων. Να κάνεις παιδιά, γιατί χρειάζεσαι τα παιδιά, (ποιοί άραγε τα χρειάζονται; το σκέφτηκες κάποια στιγμή; ) να κάνεις πολλούς φίλους στο facebook, πιστούς πελάτες, φανατικούς εχθρούς κλπ κλπ και όλα αυτά 

Συμφώνησες πως είναι αληθινά και μάλιστα πως είναι δικές σου σκέψεις ή ανακαλύψεις …κι αυτός είναι ο μοναδικός λόγος που υπάρχουν. Επειδή Συμφώνησες πως υπάρχουν.

Δεν υπάρχει αντικειμενική αλήθεια. Δές  το φυσικό κόσμο.

Παρατήρησε τον άνθρωπο-εγώ-τμητό, από τον τρόπο που περπατάει, που τρώει, που μιλάει, που στέκεται, που αναπνέει, που παντρεύεται, που ερωτεύεται, αγωνίζεται, πονάει, ζητάει, πεθαίνει. Από την σαπίλα των σκέψεων, των συναισθημάτων, των πράξεων του. 

Λέει «Εγώ» και πιστεύει, πως ο κόσμος πρέπει να του υποκλίνεται. «Έτσι είμαι Εγώ» «Εγώ θα πάω, θα κάνω θα φάω, θα πάρω, θα φέρω..» “Εγώ” και μόνο ένα ασήμαντο “εγώ”, ένα τέρας με 5.000 κεφάλια, είναι αυτό που συντηρεί και ενισχύει αυτόν τον κόσμο και τα ανθρωπάκια, φαντάσματα, που σέρνονται πάνω στο πρόσωπο της γης, όλων των δημιουργιών.

Αυτό που κατασπαταλάει την Ενέργεια σου, την Δύναμη σου είναι η διατήρηση του «Εγώ». Αυτό είναι που Οργίζεται, Προσβάλλεται, Καταθλίβεται, απειλεί με αυτοκτονία, μέχρι που να πετύχει την επιθυμητή επιβεβαίωση. Μια και γνωρίζει πως δεν έχει κάποια απτή ουσία, αναζητά συνεχώς να έχει δίκιο μέσα από τα άλλα ανθρώπινα όντα του εγώ, τα άψυχα όντα γιατί μόνο αυτά ασχολούνται με τέτοια ασήμαντα γεγονότα, τα οποία αποδέχονται και φέρονται λες και το «εγώ» είναι κάτι υπαρκτό.

Μόνο με αυτό τον τρόπο το «εγώ» ξεγελιέται και πιστεύει πως είναι αληθινό, ενώ γνωρίζει πως στην πραγματικότητα είναι ένα συνονθύλευμα από τίποτα. 

Τίποτα από αυτά, δεν μπορεί να συμβεί όταν έχουμε αποδεχτεί την αληθινή μας Άτμητη και Άρρητη υπόσταση, Είμαστε Έμψυχα Ενεργειακά όντα, πέρα από σκέψεις, λέξεις, συναισθήματα. Ένα πεδίο Ενέργειας, γι αυτό και η Κβαντική Θεωρία , πρέπει να σε απασχολεί, γιατί Κβάντα σημαίνει Πακέτο Ενέργειας. Ενέργεια = Δύναμη = Ελευθερία. 

Αλλά η Ελευθερία χρειάζεται Ανεξαρτησία, διαφορετικά, απλώς αυταπατάσαι.

Γι΄αυτό στην Ελλάδα του αέναιου χρέους και της δυσιπόστατης παρουσίας (φτώχειας - πλούτου) κανένας δεν δείχνει να ενδιαφέρεται. Απλά οι δούλοι μένουν δούλοι, απο φόβο μην χάσουν τις μικροκαταθέσεις τους, το κινητό τους, το χωραφάκι τους ή το σπιτάκι τους.  

Οι άνθρωποι στην υποβαθμισμένη κατάσταση, του “εγώ” πλέον όπως συμβαίνει τώρα, ζουν μια ζωή χωρίς ύπαρξη, μια ζωή διασπασμένη, μέσα στην σαπίλα του κατακερματισμένου “εγώ”, πονεμένη, μίζερη, μες την κακομοιριά. Κρύβονται μέσα σε ένα μίζερο γάμο, πίσω από ευνουχισμένα από την γέννηση τους παιδιά, μέσα σε μια κακόμοιρη κοινωνία, στην ψεύτικη ασφάλεια ενός ασήμαντου δουλικού μισθού ιδιαίτερα στο Δημόσιο, διαιωνίζοντας την φτώχια, την μιζέρια, τον θάνατο και την κακομοιριά. Απο αυτούς δεν μπορεί να περιμένει κανείς τίποτε. 

Το “εγώ” είναι ο απόλυτος κυρίαρχος, ο παντοδύναμος δικτάτορας του ορατού και αόρατου κόσμου, φυσικού ή μεταφυσικού, γνωστού ή άγνωστου. 

Είναι ο θεός κάθε δημιουργίας, είναι η εκδήλωση του δημιουργού, μέσα στο υλικό ολόγραμμα που αποκαλούν δημιουργία. 

Το εγώ είναι ο δημιουργός του matrix που μας περιβάλλει, της τρόικας, των ελλήνων πολιτικών και σωτήρων πατέρων διαφόρων οργανισμών στην Ελλαδα. Για να είναι ο δημιουργός, ικανός να δημιουργήσει μια δημιουργία πρέπει να μην ελέγχει το “εγώ” του. 

Τι κατάντια, είναι η κατάντια των θεών, που τολμούν να λένε “ΕΓΩ ειμί το φως” ή το άλλο γελοίο “εγώ ειμί ο θεός” και λοιπές γραφικότητες "κατώτερων όντων". Αυτό που θέλουν είναι απλά η εγωιστική αποδυνάμωση κάθε σοβαρής και επίπονης προσπάθειας απελευθέρωσης της σκέψης και της ζωής μας. Δεν είμαστε δυστυχώς υποδουλωμένοι μόνο στην Τρόικα, πρώτα υποδουλωθήκαμε στο ΕΓΩ μας. Ξεριζώστε το μπας και δούμε άσπρη μέρα! 

 Πηγές :  www.terrapapers.com - Η Αλίκη στη χώρα των κβάντων : R. Gilmore - Matrix algebra: ΚΗΑΝACADEMY