Ποια γνώμη έχετε
σχηματίσει για τον τρόπο, με τον οποίο αντιμετωπίζει η ελληνική πλευρά το ...πώς
να το ονομάσω, το νέο μακεδονικό πρόβλημα;
Κ.Κ.: Οι 'Ελληνες δημαγωγοί χειρίστηκαν αυτό το θέμα με ελεεινό τρόπο, που μπορεί να έχει πολύ άσχημες επιπτώσεις στο μέλλον της χώρας.
Οι Έλληνες δημαγωγοί;
Κ.Κ.: Ναι, αυτοί οι θεωρούμενοι ως πολιτικοί αρχηγοί, και πρώτοι-πρώτοι
οι κ.κ. Παπανδρέου και Σαμαράς με τη σωβινιστική εδώ και δύο χρόνια πλειοδοσία τους,
στην οποία η τότε κυβέρνηση δεν τόλμησε να αντισταθεί.
Τι διακυβεύεται εξ
αιτίας μιας τέτοιας πολιτικής;
Κ,Κ.: Ας πάρουμε το πρόβλημα στη βάση του. 'Οπως ίσως ξέρετε, εγώ είμαι
υπέρ της κατάργησης των συνόρων και, επίσης, εχθρός κάθε εθνικισμού. Αλλά όσο υπάρχουν
σύνορα, οποιαδήποτε βίαια μεταβολή αναζωπυρώνει τους εκατέρωθεν εθνικισμούς και
μας πηγαίνει μερικούς αιώνες πίσω. Όμως ποια ελληνικά σύνορα κινδυνεύουν και από
ποιον; Ασφαλώς, όχι τα βόρεια και ασφαλώς, όχι από την κυβέρνηση της Γιουγκοσλαβικής
Μακεδονίας. Επιπλέον, αυτά τα σύνορα είναι εγγυημένα από το NATO. Αντιθέτως, δεν
είναι εγγυημένα από το NATO τα ελληνικά σύνορα με την Τουρκία (το NATO δεν καλύπτει
διενέξεις μεταξύ των μελών του). Το ότι η Τουρκία έχει βλέψεις στα νησιά του Αιγαίου
και στη Δυτική Θράκη είναι γνωστό. Ποιος είναι ο ενδεχόμενος κίνδυνος; Να επωφεληθεί η Τουρκία της πυρκαγιάς στα
Βαλκάνια, για να βάλει χέρι στη Δυτική Θράκη και σε τρία τέσσερα νησιά του Αιγαίου.
===========================================================================
Στις 4-6 Σεπτεμβρίου 1997, διοργανώθηκε στην Πράγα, υπό την αιγίδα της Tσεχικής Δημοκρατίας και με την προσωπική συμμετοχή
του Bάτσλαβ Xάβελ, μία μεγάλη διεθνής συνάντηση -το "Forum 2000"- στην οποία
συμμετείχαν προσωπικότητες από όλο τον κόσμο: διανοητές, διανοούμενοι, νομπελίστες,
πολιτικοί, πρώην πολιτικοί, εκπρόσωποι θρησκευτικών δογμάτων. Στόχος της
συνάντησης ήταν να συμβάλλουν οι παρόντες με τις απόψεις τους στην αναζήτηση,
εν όψει του 2000, ενός καλύτερου κόσμου· ενός κόσμου, για να ακριβολογούμε,
χωρίς τη φρίκη που μας επιφύλαξε ο απερχόμενος 20ός αιώνας.
Ο Kορνήλιος Kαστοριάδης συμμετείχε στο "Forum 2000" και εκφώνησε εκεί ένα κείμενο με τίτλο
"Παγκόσμια δημοκρατική αναγέννηση ή κάποια εφιαλτική ουτοπία". Aυτή ήταν η τελευταία δημόσια παρέμβασή του.
Ιδού ένα μικρό απόσπασμα της ομιλίας
του, τόσο μακρινό αλλά ταυτόχρονα τόσο κοντά σε μας
……..Πρόκειται για το πρόταγμα της
"απεριόριστης επέκτασης της
ορθολογικής κυριαρχίας", το οποίο αρχικά αφορούσε μόνο τη σφαίρα της
οικονομικής παραγωγής.
Tούτο
το πρόταγμα, δυναμικά υποστηριζόμενο από την χωρίς προηγούμενο τεχνολογική
εξέλιξη, που με την σειρά της το ενισχύει και το διευρύνει, γεννά τον
καπιταλισμό με την ευρεία έννοια του όρου, ο οποίος κυριαρχεί στην Eυρώπη και τη Bόρειο
Aμερική και λίγο ώς πολύ, με την επέκταση της Δύσης,
σε όλο τον κόσμο.
Ο καπιταλισμός αυτός καθαυτός δεν
έχει ενδογενή συνάφεια με τη δημοκρατία· ίσα ίσα θα έλεγα ότι συμβαίνει μάλλον
το αντίθετο. Tα ιστορικά γεγονότα και οι σημερινές εξελίξεις
σίγουρα δεν θα μας διέψευδαν.
Ο
καπιταλισμός δεν είναι ένα ομαλά αυτορυθμιζόμενο σύστημα.
Aν
οι ζοφερές προφητείες του 19ου αιώνα αποδείχτηκαν μέχρι τώρα λανθασμένες, αυτό
οφείλεται στην κοινωνική και πολιτική αντίσταση που συνάντησε ο καπιταλισμός
από το δημοκρατικό και το εργατικό κίνημα. Για εκατόν πενήντα χρόνια -αρχές του
19ου αιώνα ώς τη δεκαετία του 1950- αυτή η αντίσταση επέβαλε στον καπιταλισμό
μια ουσιαστική βελτίωση του βιοτικού επιπέδου των εργατών, μια εξίσου ουσιαστική
μείωση των ωρών εργασίας, μια σειρά μέτρων προστασίας και, τελικά, με την κρίση
του 1929-33, μια ενεργό παρέμβαση των κυβερνήσεων με στόχο την ρύθμιση της
οικονομίας.
Ομως τα τελευταία είκοσι πέντε
χρόνια οι καιροί άλλαξαν. Οι πολιτικές και κοινωνικές συγκρούσεις είναι σε
κάμψη. H πλήρης απασχόληση έχει γίνει κάτι το αδιανόητο. Tο χρηματιστήριο στη Wall
Street ανεβαίνει κάθε φορά που μια εταιρεία ανακοινώνει
απολύσεις εργαζομένων. H τεχνητή ανεργία
χρησιμοποιείται εσκεμμένα, περίπου σαν φόβητρο, για την καταστολή της
κοινωνικής αντίστασης.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου